Analizy > Projektowanie analizy > Krok 2: Przeglądanie wyników i tworzenie układów > Łączenie widoków głównych ze szczegółowymi
Łączenie widoków głównych ze szczegółowymi
Można ustanowić powiązanie między co najmniej dwoma widokami w taki sposób, aby jeden z nich (widok główny) powodował zmiany danych w jednym lub kilku innych widokach (widoki szczegółowe). Widok stanie się widokiem głównym, jeśli użytkownik skonfiguruje interakcję kolumny w widoku powodującą wysyłanie zdarzeń z powiązaniami główne-szczegółowe za pośrednictwem wyznaczonych kanałów. Ta kolumna będzie kolumną główną. Po kliknięciu kolumny głównej w widoku głównym definicja klikniętej komórki (lub pozycji) jest przekazywana za pośrednictwem kanału do widoku szczegółowego. Określa się to mianem "zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe".
Widok szczegółowy to widok, który odbiera i odpowiada na zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe wysłane z widoku głównego za pośrednictwem określonego kanału. Widok szczegółowy zawiera jedną lub wiele kolumn, których wartości uległy zmianie bezpośrednio w wyniku informacji przekazanych przez zdarzenie z powiązaniem główne-szczegółowe. Są to kolumny szczegółów.
Po wysłaniu zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe do widoku szczegółowego informacje o tym zdarzeniu są sprawdzane w celu określenia, która kolumna w informacjach jest zgodna z kolumną szczegółową. Po znalezieniu dopasowania następuje aktualizacja kolumny szczegółowej w celu uwzględnienia wartości z kolumny głównej, a następnie odświeżenie całego widoku szczegółowego.
Można skonfigurować następujące typy widoków jako widoki główne lub szczegółowe:
- Lejek
- Miernik
- Wykres
- Tabela przestawna
- Tabela
- Diagram kratowy (tylko zewnętrzne krawędzie, bez wewnętrznych wizualizacji)
Podczas konfigurowania widoków głównych i szczegółowych należy pamiętać o następujących kwestiach:
- Widok szczegółowy może odbierać zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe pochodzące z wielu widoków głównych.
- Widok szczegółowy nie może być jednocześnie widokiem głównym dla innego widoku.
- Widok główny i widok szczegółowy mogą należeć do tej samej analizy lub do różnych analiz.
- W powiązaniu główne-szczegółowe należy użyć tego samego kanału dla widoku głównego i szczegółowego.
- Kolumną główną może stać się dowolny typ kolumny (atrybut lub miara). Jednak kolumna pełniąca w głównym widoku rolę docelowych miejsc przeciągania "Filtry monitujące" i "Sekcje" nie może stać się kolumną główną. Kolumna główna musi być umieszczona w zawartości widoku.
- Kolumna szczegółowa:
- Musi być zgodna z kolumną w widoku głównym.
- Musi znajdować się w docelowych miejsc przeciągania "Filtry monitujące" lub "Sekcje" widoku szczegółowego, w zależności od typu widoku. W widokach tabeli i tabeli przestawnej musi znajdować się w docelowym miejscu przeciągania "Filtry monitujące". W widokach wykresu i miernika musi znajdować się albo w docelowym miejscu przeciągania "Filtry monitujące", albo w docelowym miejscu "Sekcje".
W poniższej procedurze opisano sposób konfigurowania widoku głównego.
Jak skonfigurować widok główny
- Na karcie "Kryteria" edytora analizy, w rozwijanym menu kolumny, która ma być kolumną główną, wybrać pozycję "Właściwości kolumny".
- W oknie dialogowym "Właściwości kolumny" kliknąć kartę "Interakcja".
- W polu "Główna interakcja" w sekcji "Wartość", wybrać pozycję "Wysyłanie zdarzeń z powiązaniem główne-szczegółowe".
- W polu "Określanie kanału" wprowadzić nazwę kanału, za pośrednictwem którego wysyłane będą z widoku głównego zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe. Można użyć dowolnej odpowiedniej nazwy, np. "Kanał analizy sprzedaży", "Kanał 1" czy "kanał 1".
- Nacisnąć przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe "Właściwości kolumny".
- Kliknąć kartę "Wyniki" w edytorze analizy, a następnie dodać widok, który będzie używany jako widok główny.
Widok główny musi zawierać kolumnę główną.
- Zapisać analizę.
W poniższej procedurze przedstawiono sposób łączenia widoku szczegółowego z głównym.
Jak połączyć widok szczegółowy z głównym
- Edytować widok, który ma być widokiem szczegółowym.
UWAGA: Widok szczegółowy może należeć do tej samej analizy, co widok główny, lub do innej.
- W edytorze widoku, na pasku narzędzi, kliknąć ikonę edycji właściwości widoku.
Na przykład w widoku tabeli kliknąć ikonę "Właściwości widoku tabeli".
- W oknie dialogowym właściwości odnoszącym się do danego widoku, zaznaczyć pole wyboru "Główne-szczegółowe".
WSKAZÓWKA: Pole wyboru "Główne-szczegółowe" wyświetlane jest na karcie "Ogólne" okna dialogowego "Właściwości miernika" i okna dialogowego "Właściwości wykresu" oraz na karcie "Styl" okna dialogowego "Właściwości tabeli".
- W polu "Kanały zdarzenia" wprowadzić nazwę kanału, za pośrednictwem którego widok szczegółowy będzie odbierać zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe.
Pole "Kanały zdarzenia" jest dostępne po zaznaczeniu pola wyboru "Odbieranie zdarzeń z powiązaniem główne-szczegółowe". W tym polu można wprowadzić jeden lub więcej kanałów, za pośrednictwem których widok szczegółowy będzie odbierać zdarzenia z powiązaniem główne-szczegółowe zgłaszane w jednym lub wielu widokach głównych. W nazwie kanału rozróżniana jest wielkość liter. Nazwa musi dokładnie odpowiadać nazwie kanału określonej w widoku głównym. Nazwy kanałów należy rozdzielić przecinkami, np. kanał a, kanał b.
- Nacisnąć przycisk "OK", aby zamknąć okno dialogowe właściwości.
- W okienku "Układ" przeciągnąć kolumnę lub kolumny, które mają być kolumnami szczegółowymi, do docelowych miejsc przeciągania "Filtry monitujące" lub "Sekcje", w następujący sposób:
- Nacisnąć przycisk "Gotowe".
- Zapisać analizę.
|