W celu skonfigurowania usługi kompilacji serwisu (w Oracle Content Management) można utworzyć obraz Docker serwera kompilacji. Usługa ta udostępnia opcję definiowania serwera kompilacji, który ma być używany przed opublikowaniem.
Punkt końcowy serwera kompilacji jest określany — jako adres URL — w polu URL punktu końcowego kompilacji na stronie Administrowanie>System>Serwisy i zasoby. W polu tym można wprowadzić w pełni kwalifikowany URL, który ma zostać zarejestrowany z serwerem, po czym — aby zweryfikować punkt końcowy — można nacisnąć przycisk Test. Zob. Ustawianie adresu URL punktu końcowego kompilacji.
Usługa kompilacji serwisu skompiluje strony serwisu — gdy będzie uzyskiwany dostęp do opublikowanego serwisu, będą zwracane strony HTML. Serwer Oracle Content Management, gdy opublikuje serwis, wywoła usługę kompilacji serwisu (jeśli została skonfigurowana) w celu skompilowania stron.
Po określeniu punktu końcowego dla serwisu, można na karcie Dostarczanie serwisu statycznego okna dialogowego Właściwości serwisu włączyć automatyczną kompilację. Publikowany serwis jest kompilowany przez serwer kompilacji.
Usługa kompilacji serwisu stanowi rozszerzenie poleceń z zestawu Toolkit. Można samodzielnie uruchomić polecenie cec compilation-server
, lecz obraz Docker umożliwia utworzenie serwera kompilacji w trybie standardowym, a następnie dostrojenie konfiguracji usługi.
Aby utworzyć obraz Docker i opublikować plik Docker, należy:
Pobierając informacje z serwisu GitHub, uzyskuje się trzy dodatkowe pliki, znajdujące się pod serwerem kompilacji. Jednym z obrazów Docker jest serwer kompilacji, zawierający plik Docker i pliki readme.
run.sh
.
W wyniku tego polecenia jest pobierany i instalowany zestaw OCE Toolkit oraz jest tworzony katalog źródłowy.
run.sh
. Można określić używany port, limity czasu oraz wszelkie inne ustawienia, które mają zostać zmienione, następnie przeprowadzić aktualizację, po czym użyć polecenia .sh.Jeśli już został pobrany zestaw OCE Toolkit i nie chcemy niczego ponownie pobierać, można usunąć opcję no-cache.
Przejść do pliku wyjątków REST API i zobaczyć, które wersje są obsługiwane. Ten test pozwala sprawdzić, że obraz faktycznie działa.