Aby uruchomić klienta MaxL w celu używania go wraz z Essbase, należy pobrać jego najnowszą wersję z konsoli, skonfigurować serwer proxy (w razie potrzeby), uruchomić skrypt startowy, a następnie się zalogować.
Klient Essbase MaxL pozwala korzystać z instrukcji MaxL poprzez protokół HTTP lub HTTPS. MaxL stanowi administracyjny, oparty na języku interfejs do zarządzania kostkami i artefaktami. Należy pamiętać, aby pobrać najnowszą wersję klienta dostępną z konsoli, ponieważ starsze, wcześniej pobrane wersje mogą nie działać poprawnie.
Instrukcje MaxL może uruchamiać tylko użytkownik uprzywilejowany lub administrator. Przed pobraniem klienta MaxL należy zapoznać się z tematem Wymagane czynności poprzedzające przygotowanie klienta MaxL.
Jeśli bieżący użytkownik jest użytkownikiem korzystającym z mechanizmu federowanego jednokrotnego logowania (SSO) do usługi Oracle Identity Cloud Service, logowanie przy użyciu MaxL lub CLI nie jest obsługiwane. Mechanizm jednokrotnego sfederowanego logowania (SSO) wymaga okna przeglądarki. Aby logować się przy użyciu MaxL lub CLI, należy utworzyć natywnego użytkownika IAM lub IDCS i używać go do logowania się.
W internetowym interfejsie Essbase wybrać opcję Konsola.
W konsoli przejść do obszaru Narzędzia typu Desktop, a następnie do Klienty MaxL.
Kliknąć kafelek klienta MaxL właściwego dla używanej platformy, aby rozpocząć jego pobieranie.
Zapisać skompresowany plik EssbaseMaxl na dysku lokalnym.
Rozpakować zawartość skompresowanego pliku do folderu.
W przypadku używania serwera proxy konieczne jest skonfigurowanie poprawnego serwera proxy w skrypcie uruchomieniowym MaxL (startMAXL.bat lub startMAXL.sh). W poniższym przykładzie, który można wykorzystać do edycji skryptu startMAXL.sh w systemie UNIX, następuje poinstruowanie MaxL, aby był używany wyznaczony serwer proxy (proxy.example.com), ale aby w przypadku określonych miejsc docelowych wymienionych na liście wyjątków (127.0.0.1, localhost i something.example.com) używanie serwera proxy było pomijane.
export https_proxy=http://proxy.example.com export no_proxy=127.0.0.1,localhost,something.example.com
W przypadku systemu Windows plik startMAXL.bat można edytować podobnie, lecz składnia jest inna.
set proxy proxy-server="https://proxy.example.com" bypass-list="127.0.0.1;localhost;*.example.com"
Jeśli jest używana aplikacja Essbase, wdrożona w Oracle Cloud Infrastructure, i jest używany samodzielnie podpisany certyfikat, trzeba w skrypcie wykonania MaxL wyłączyć weryfikację "peer". Ostrzeżenie: To rozwiązanie powinno być tymczasowe, do chwili uzyskania certyfikatu od zaufanej jednostki certyfikującej (CA). Poniżej jest zamieszczony przykład użycia powłoki bash (dla pliku startMAXL.sh):
export API_DISABLE_PEER_VERIFICATION=1
Uruchomić skrypt wsadowy (lub skrypt powłoki) startMAXL. Zostanie otwarty wiersz polecenia, konfiguracja środowiska zostanie zakończona, po czym nastąpi uruchomienie klienta MaxL.
Zalogować się, podając w instrukcji login w MaxL swoje uwierzytelnienia oraz adres URL Essbase.
W poniższym przykładzie logujący się użytkownik User5 pochodzi ze sfederowanego katalogu MSAD i loguje się do lokalnego (on-premises) systemu Essbase.
login user User5 P855w0r$4 on "https://192.0.2.1:9001/essbase/agent";
W poniższym przykładzie logujący się użytkownik admin1@example.com jest administratorem usługi Identity Cloud Service, który podczas wdrażania stosu Essbase w Oracle Cloud Infrastructure został określony jako początkowy administrator Essbase. Ponieważ w tym przykładzie hasło nie jest wprowadzane, administrator zostanie następnie wezwany do podania hasła. Adresem URL jest essbase_url z wyników zlecenia uzyskanych z wdrożenia stosu.
login admin1@example.com on "https://192.0.2.1/essbase";
Każdy użytkownik Identity Cloud Service z zainicjowaną obsługą do korzystania z Essbase może zalogować się do MaxL, o ile jego obsługa została zainicjowana jako użytkownika uprzywilejowanego lub administratora.
Wykonać interaktywną instrukcję MaxL.
Na przykład:
display database all;
Więcej informacji na temat MaxL, zob. MaxL Statement Reference.