Śledzenie użycia

Funkcja śledzenia użycia umożliwia administratorom śledzenie zapytań poziomu użytkownika, dotyczących zawartości.

Śledzenie zapytań jest przydatne do ustalania - na podstawie częstotliwości zapytań i czasów odpowiedzi - które zapytania użytkowników przyczyniają się do pogorszenia wydajności. Administratorzy konfigurują kryteria śledzenia zapytań użytkownika oraz generują raporty użytkowania, których można używać do różnych celów, na przykład optymalizacji bazy danych, ustalania strategii agregacji czy fakturowania użytkowników (lub działów) na podstawie wykorzystywanych przez nich zasobów.

Tematy:

Śledzenie użycia - informacje podstawowe

Śledzenie użycia można skonfigurować w usługach oferujących funkcje modelowania firmowego. Użycie jest śledzone na poziomie szczegółów zapytań użytkownika, tak że można uzyskać odpowiedź na następujące pytania:

Ilu użytkowników korzysta aktywnie z Oracle Analytics Cloud?
Gdzie spędzają większość czasu, a z czego nie korzystają?
Ile czasu spędzają użytkownicy w poszczególnych sesjach, ile między sesjami i ile między zapytaniami?
W jakim stopniu są powiązane zapytania w sesjach, między sesjami i między użytkownikami?
Czy użytkownicy drążą analizy w górę i w dół?
Jakie zapytania powodują powstawanie problemów?

Gromadzone statystyki użycia pomagają w monitorowaniu użytkowania i wydajności systemu, dzięki czemu można lepiej rozumieć i przewidywać działania użytkowników. Wiedząc z góry, w jaki sposób system będzie używany, można zwiększyć skuteczność i ograniczyć błędy.

Gdy śledzenie użycia jest włączone, system gromadzi rekordy każdego uruchomionego zapytania i zapisuje te rekordy w tabelach bazy danych. Śledzone oraz rejestrowane są zapytania logiczne i fizyczne, wraz z różnymi miarami wydajności, takimi jak czas wykonywania zapytania i liczba przeszukanych wierszy podczas przetwarzania zapytania użytkownika.

Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia

Aby można było śledzić użycie, należy sprawdzić, czy są spełnione następujące wymagania wstępne:

Do zarządzania modelami semantycznymi jest obecnie używane narzędzie Semantic Modeler lub Model Administration Tool.
Aby skonfigurować śledzenie użycia, trzeba za pomocą narzędzia Semantic Modeler lub Model Administration Tool dodać do modelu semantycznego szczegóły bazy danych śledzenia użycia.
Odpowiednie uprawnienia dostępu do bazy danych, w której będą przechowywane informacje o użyciu.
Bieżący użytkownik musi mieć uwierzytelnienia uprawniające do tworzenia, w schematach bazy danych, tabel śledzenia użycia oraz do zapisywania w nich danych.
Baza danych obsługuje śledzenie użycia: Oracle Database lub Oracle Autonomous Data Warehouse
Utworzono połączenie z bazą danych śledzenia użycia z poniższymi ustawieniami. Zob. Łączenie się z danymi.
- Połączenie systemowe - Jest zaznaczone pole wyboru Połączenie systemowe.
  Jeśli pole wyboru Połączenie systemowe zostało zaznaczone, to połączenie staje się dostępne w narzędziu Semantic Modeler. Analogicznie, w narzędziu Model Administration Tool opcja Połączenie systemowe pozwala wybrać Użyj połączenia z danymi i wprowadzić ID obiektu połączenia, zamiast wprowadzać ręcznie szczegóły połączenia w polu Nazwa źródła danych. Zob. Określanie bazy danych śledzenia użycia.
- Nazwa użytkownika i Hasło - Nazwa użytkownika musi być identyczna z nazwą schematu w bazie danych, która będzie używana do śledzenia użycia. Na przykład, jeśli nazwą schematu jest UT_Schema, to w polu Nazwa użytkownika trzeba wpisać UT_Schema.
Uwaga:

Jeśli jest używane narzędzie Model Administration Tool, to połączenia z bazą danych dla modeli semantycznych oraz z bazą danych śledzenia użycia można także zdefiniować, używając konsoli. Zob. Łączenie się z danymi przechowywanymi w bazie danych Oracle Cloud. Jeśli jest używana konsola, to określając w narzędziu Model Administration Tool bazę danych śledzenia użycia, można wybrać opcję Użyj połączenia z konsolą i wprowadzić nazwę połączenia, zamiast wprowadzać szczegóły połączenia w polu Nazwa źródła danych.

Jeśli jako baza danych śledzenia użycia ma być używana Oracle Autonomous Data Warehouse, to przed jej określeniem w swoim modelu semantycznym należy wykonać następujące dodatkowe zadania:

Pobrać portfel dla Oracle Autonomous Data Warehouse. Zob. Download Client Credentials (Wallets) w podręczniku Using Oracle Autonomous Database Serverless.
Wysłać do Oracle Analytics Cloud portfel dla Oracle Autonomous Data Warehouse. Zob. Zabezpieczanie połączeń z bazą danych za pomocą protokołu SSL.
Utworzyć samoobsługowe połączenie z Oracle Autonomous Data Warehouse, upewniając się przy tym, że zostało zaznaczone pole wyboru Połączenie systemowe. Zob. Łączenie się z Oracle Autonomous Data Warehouse.

Baza danych śledzenia użycia - informacje podstawowe

System przechowuje dane, dotyczące śledzenia użycia, w określonej przez użytkownika bazie danych. Bazą danych może być Oracle Database lub Oracle Autonomous Data Warehouse. Szczegóły bazy danych i puli połączeń, zawarte w modelu semantycznym, można określić za pomocą narzędzia Semantic Modeler lub Model Administration Tool.

Zob. Określanie bazy danych śledzenia użycia.

Parametry śledzenia użycia - informacje podstawowe

Po określeniu bazy danych, w której będą przechowywane informacje dotyczące śledzenia użycia, trzeba ustawić za pomocą konsoli (strona Zaawansowane ustawienia systemowe) różne parametry śledzenia użycia.

Parametry wymagane do skonfigurowania śledzenia użycia:

Włącz śledzenie użycia
Nazwa puli połączeń
Nazwy tabel rejestrowania zapytań fizycznych i logicznych
Maksymalna liczba wierszy, dozwolona w tabelach śledzenia użycia

Gdy parametry te zostaną ustawione i zmiany zostaną zastosowane, Oracle Analytics:

Utworzy w określonej w modelu semantycznym bazie danych tabele rejestrowania zapytań fizycznych i logicznych. Nazwy tabel bazują na nazwach podanych w parametrach określających nazwy tabel rejestrowania zapytań fizycznych i logicznych.
Zacznie rejestrować w tych tabelach dane dotyczące śledzenia użycia.

Zob. Ustawianie parametrów śledzenia użycia.

Analizowanie danych dotyczących użycia - informacje podstawowe

System pozwala tworzyć przydatne raporty na podstawie danych śledzenia użycia, zapisywanych w tabelach rejestrowania zapytań fizycznych i logicznych.

Można się połączyć z bazą danych, utworzyć z tych tabel zbiór danych, a następnie utworzyć raporty i wizualizacje, pomagające zrozumieć zapytania użytkowników i podejmować odpowiednie działania, mające na celu poprawę wydajności.

Objaśnienie tabel śledzenia użycia

System przechowuje dane, dotyczące śledzenia użycia, w trzech tabelach bazy danych.

Proces śledzenia użycia tworzy te tabele, używając nazw podanych przez użytkownika na stronie "Ustawienia systemowe".

Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania logiczne
Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania fizyczne
Tabela bloku inicjalizacyjnego śledzenia użycia

Zob. Ustawianie parametrów śledzenia użycia.

Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania logiczne

W poniższej tabeli opisano poszczególne kolumny z tabeli rejestrującej zapytania logiczne. Tam, gdzie jest to potrzebne, określono także typ danych pola znakowego (varchar i varchar2) oraz długość. Przeglądając tę tabelę, można założyć, że niektóre kolumny związane z czasem mogą zostać dodane lub odjęte w celu wyrównania do dokładnych wartości. Na przykład można przyjąć, że TOTAL_TIME_SEC równa się END_TS minus START_TS. Kolumny nie dostarczają takich dokładnych wartości, ponieważ:

Różne procesy są uruchamiane równolegle i szybkość ich wykonywania zależy od obciążenia oraz od wydajności bazy danych. Operacje, wykonywane na serwerze, mogą być mało lub bardzo obciążające.
Jeśli wszystkie połączenia są zapełnione, zapytanie jest wprowadzane do kolejki, w której czeka na przetworzenie. Czas zależy od operacji ładowania oraz od konfiguracji.

Kolumny związane z użytkownikami, sesjami i ID

Kolumna	Opis
`ID`	W tabeli "Zapytanie logiczne" ta kolumna wskazuje unikatowy identyfikator wiersza. W tabeli "Zapytanie fizyczne" ta kolumna jest oznaczona nazwą `LOGICAL_QUERY_ID`.
`NODE_ID`	Zawiera wpis `<nazwa_hosta>:obis1`. Na przykład `examplehost:obis1` (dla jednej instancji).
`PRESENTATION_NAME`	Zawiera nazwę Katalogu. Domyślnie: Null; typ danych: Varchar(128).
`IMPERSONATOR_USER_NAME`	Zawiera nazwę uosabianego użytkownika. Jeśli żądanie nie jest uruchamiane w imieniu uosabianego użytkownika, wartością jest "None". Domyślnie: None; typ danych: Varchar(128).
`USER_NAME`	Zawiera nazwę użytkownika, który przesłał zapytanie.
`ECID`	Określa wygenerowany przez system identyfikator kontekstu wykonywania. Typ danych: Varchar2(1024).
`TENANT_ID`	Określa nazwę dzierżawy użytkownika, który uruchomił blok inicjalizacyjny. Typ danych: Varchar2(128).
`SERVICE_NAME`	Określa nazwę usługi. Typ danych: Varchar2(128).
`SESSION_ID`	Określa ID sesji. Typ danych: Number(10).
`HASH_ID`	Określa wartość `HASH` dla zapytania logicznego. Typ danych: Varchar2(128).

Kolumny związane ze źródłem żądania

Kolumna	Opis
`QUERY_SRC_CD`	Źródło żądania. Należy zwrócić uwagę, że wnioskodawca może ustawić "QUERY_SRC_CD" na dowolną wartość napisową w celu zidentyfikowania się. Możliwe wartości: Report - jeśli źródłem jest analiza lub dowolna operacje eksportu. Drill - jeśli źródłem jest zmiana w wymiarze, spowodowana drążeniem w górę lub w dół. ValuePrompt - jeśli źródłem jest rozwijana lista wartości z dialogowego okna filtrowania lub z filtra monitującego. VisualAnalyzer - jeśli źródłem jest skoroszyt do wizualizacji danych. "DisplayValueMap" lub "MemberBrowserDisplayValues" lub "MemberBrowserPath" - jeśli źródłem jest wartość powiązana z wyświetlaną analizą. SOAP - jeśli źródłem jest wywołanie z usług internetowych (na przykład DataSetSvc). Seed - jeśli źródłem jest agent wypełniający pamięć podręczną serwera Analytics. Null - jeśli źródłem jest tabela fizyczna narzędzia Administration Tool, liczba kolumn/wierszy lub dane dla perspektywy.
`SAW_DASHBOARD`	Zawiera ścieżkę pulpitu informacyjnego. Jeśli zapytanie nie zostało przesłane poprzez pulpit informacyjny, wartością jest NULL.
`SAW_DASHBOARD_PG`	Zawiera nazwę strony pulpitu informacyjnego. Jeśli żądanie nie zostało przesłane poprzez pulpit informacyjny, wartością jest NULL. Domyślnie: Null; typ danych: Varchar(150).
`SAW_SRC_PATH`	Zawiera ścieżkę w Katalogu, użytą do analiz.

Kolumny związane ze szczegółami żądania

Kolumna	Opis
`ERROR_TEXT`	Zawiera komunikat o błędzie z bazy danych zaplecza. Ta kolumna jest używana tylko wtedy, gdy właściwość `SUCCESS_FLAG` jest ustawiona na wartość inną niż 0 (zero). Komunikaty są łączone i nie są analizowane pod kątem składni przez system. Domyślnie: Null; typ danych: Varchar(250).
`QUERY_BLOB`	Zawiera całą instrukcję SQL zapytania logicznego, bez żadnego przycięcia. Kolumna `QUERY_BLOB` zawiera dane typu znakowego, długie.
`QUERY_KEY`	Zawiera haszowany klucz MD5 wygenerowany przez system z instrukcji SQL zapytania logicznego. Domyślnie: Null; typ danych: Varchar(128).
`QUERY_TEXT`	Zawiera instrukcję SQL przesłaną jako zapytanie. Typ danych: Varchar(1024). Długość tej kolumny można zmienić (używając polecenia ALTER TABLE), lecz zapisywany w niej tekst zawsze będzie przycinany do rozmiaru zdefiniowanego w warstwie fizycznej. Administrator modelu semantycznego nie może ustawić długości tej kolumny na wartość większą niż maksymalna długość zapytania obsługiwanego przez fizyczną bazę danych zaplecza. Na przykład Oracle Database zezwala na typ Varchar(4000), lecz Oracle Database przycina tekst nie do 4000 znaków, lecz do 4000 bajtów. Jeśli jest używany zestaw znaków wielobajtowych, faktyczny maksymalny rozmiar tekstu (wyrażony liczbą znaków) zmienia się w zależności od użytego zestawu znaków i samych znaków.
`REPOSITORY_NAME`	Zawiera nazwę modelu semantycznego, do którego zapytanie uzyskuje dostęp.
`SUBJECT_AREA_NAME`	Zawiera nazwę modelu biznesowego, do którego jest uzyskiwany dostęp.
`SUCCESS_FLG`	Sygnalizuje status ukończenia zapytania, zgodnie z poniższą listą: 0 - zapytanie zostało ukończone pomyślnie bez błędów. 1 - upłynął limit czasu zapytania. 2 - zapytanie zakończyło się niepowodzeniem, ponieważ został przekroczony limit wierszy. 3 - zapytanie zakończyło się niepowodzeniem z innego powodu.

Kolumny związane z czasem wykonywania

Kolumna	Opis
`COMPILE_TIME_SEC`	Zawiera czas (w sekundach) wymagany do skompilowania zapytania. Wartość `COMPILE_TIME_SEC` jest uwzględniana w `TOTAL_TIME_SEC`.
`END_DT`	Zawiera datę ukończenia zapytania logicznego.
`END_HOUR_MIN`	Zawiera godzinę i minuty ukończenia zapytania logicznego.
`END_TS`	Zawiera datę i godzinę ukończenia zapytania logicznego. Początkowe i końcowe znaczniki czasu uwzględniają także czas spędzony przez zapytanie w kolejce w oczekiwaniu na dostępność zasobów. Jeśli użytkownik przesyłający zapytanie wyjdzie ze strony, zanim zapytanie zostanie ukończone, końcowe pobranie nigdy nie nastąpi i zostanie zarejestrowana wartość limitu czasu równa 3600. Jeśli jednak użytkownik wróci na stronę przed upływem limitu czasu, to pobranie zostanie ukończone w chwili powrotu i zostanie ona zarejestrowana jako `end_ts`.
`START_DT`	Zawiera datę przesłania zapytania logicznego.
`START_HOUR_MIN`	Zawiera godzinę i minuty przesłania zapytania logicznego.
`START_TS`	Zawiera datę i godzinę przesłania zapytania logicznego.
`TOTAL_TIME_SEC`	Zawiera łączny czas (w sekundach) spędzony przez system na przetwarzanie zapytania, podczas gdy klient oczekiwał na odpowiedzi dla swoich analiz.`TOTAL_TIME_SEC` zawiera w sobie czas `COMPILE_TIME_SEC`.
`RESP_TIME_SEC`	Określa czas uzyskania odpowiedzi na zapytanie. Typ danych: Number(10).

Kolumny związane ze szczegółami wykonywania

Kolumna	Opis
`CUM_DB_TIME_SEC`	Zawiera skumulowany czas wszystkich zapytań wysłanych do bazy danych. Zapytania są wykonywane równolegle i dlatego skumulowany czas zapytań jest co najmniej równy łącznemu czasowi utrzymywania połączenia z bazą danych. Na przykład zapytanie logiczne uruchamia 4 fizyczne instrukcje SQL wysyłane do bazy danych, a czas wykonywania 3 zapytań wynosi 10 sekund, zaś jednego 15 sekund. W takiej sytuacji `CUM_DB_TIME_SEC` zawiera 45, ponieważ zapytania te są wykonywane równolegle.
`CUM_NUM_DB_ROW`	Zawiera łączną liczbę wierszy zwróconych przez bazy danych zaplecza.
`NUM_DB_QUERY`	Zawiera liczbę określającą, ile razy zapytania zostały przekazane do baz danych zaplecza w celu wykonania zapytania logicznego. Dla zapytań zakończonych powodzeniem (SuccessFlag = 0) liczba ta wynosi co najmniej 1.
`ROW_COUNT`	Zawiera liczbę wierszy zwróconych do klienta zapytania. Jeśli zapytanie zwraca dużą liczbę danych, kolumna ta nie jest wypełniana, dopóki użytkownik nie wyświetli wszystkich danych.
`TOTAL_TEMP_KB`	Określa łączną liczbę KB otrzymanych dla zapytania. Typ danych: Number(10).

Kolumny związane z pamięcią podręczną

Kolumna	Opis
`CACHE_IND_FLG`	Zawiera wartość Y sygnalizującą znalezienie zapytania w pamięci podręcznej lub wartość N sygnalizującą nieznalezienie zapytania w pamięci podręcznej. Domyślnie: N.
`NUM_CACHE_HITS`	Zawiera liczbę określającą, ile razy został dla zapytania zwrócony wynik z pamięci podręcznej. `NUM_CACHE_HITS` jest liczbą całkowitą 32-bitową (lub liczbą całkowitą 10-cyfrową). Domyślnie: Null.
`NUM_CACHE_INSERTED`	Zawiera liczbę określającą, ile razy zapytanie wygenerowało wpis w pamięci podręcznej. Domyślnie: Null. `NUM_CACHE_INSERTED` jest liczbą całkowitą 32-bitową (lub liczbą całkowitą 10-cyfrową).

Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania fizyczne

W poniższej tabeli opisano tabelę rejestrującą zapytania fizyczna. Niniejsza tabela bazy danych rejestruje informacje o fizycznych instrukcjach SQL dla zapytań logicznych, przechowywane w tabeli rejestrowania zapytań logicznych. Tabela zapytań fizycznych jest powiązana relacją (przy użyciu klucza obcego) z tabelą zapytań logicznych.

Kolumny związane z użytkownikami, sesjami i ID

Kolumna	Opis
`ID`	Zawiera unikatowy identyfikator wiersza.
`LOGICAL_QUERY_ID`	Odwołuje się do zapytania logicznego w tabeli rejestrowania zapytań logicznych. Typ danych: Varchar2(50).
`HASH_ID`	Określa wartość `HASH` dla zapytania logicznego. Typ danych: Varchar2(128).
`PHYSICAL_HASH_ID`	Określa wartość `HASH` dla zapytania fizycznego. Typ danych: Varchar2(128).

Kolumny związane ze szczegółami żądania

Kolumna	Opis
`QUERY_BLOB`	Zawiera całą instrukcję SQL zapytania fizycznego, bez żadnego przycięcia. Kolumna `QUERY_BLOB` zawiera dane typu znakowego, długie.
`QUERY_TEXT`	Zawiera instrukcję SQL przesłaną jako zapytanie. Typ danych: Varchar(1024).

Kolumny związane z czasem wykonywania

Kolumna	Opis
`END_DT`	Zawiera datę ukończenia zapytania fizycznego.
`END_HOUR_MIN`	Zawiera godzinę i minuty ukończenia zapytania fizycznego.
`END_TS`	Zawiera datę i godzinę ukończenia zapytania fizycznego. Początkowe i końcowe znaczniki czasu uwzględniają także czas spędzony przez zapytanie w kolejce w oczekiwaniu na dostępność zasobów.
`TIME_SEC`	Zawiera łączny czas wykonywania zapytania fizycznego.
`START_DT`	Zawiera datę przesłania zapytania fizycznego.
`START_HOUR_MIN`	Zawiera godzinę i minuty przesłania zapytania fizycznego.
`START_TS`	Zawiera datę i godzinę przesłania zapytania fizycznego.

Kolumny związane ze szczegółami wykonywania

Kolumna	Opis
`ROW_COUNT`	Zawiera liczbę wierszy zwróconych do klienta zapytania.

Tabela bloku inicjalizacyjnego śledzenia użycia

W poniższej tabeli opisano tabelę bazy danych śledzącą informacje o blokach inicjalizacyjnych.

Uwaga:

Obecnie tabele śledzenia użycia bloków inicjalizacyjnych zawierają tylko bloki inicjalizacyjne sesji i nie zawierają bloków inicjalizacyjnych modelu semantycznego.

Kolumny związane z użytkownikami, sesjami i ID

Kolumna	Opis
`USER_NAME`	Nazwa użytkownika, który uruchomił blok inicjalizacyjny. Typ danych: Varchar(128).
`TENANT_ID`	Nazwa dzierżawy użytkownika, który uruchomił blok inicjalizacyjny. Typ danych: Varchar(128).
`SERVICE_NAME`	Nazwa usługi. Typ danych: Varchar(128).
`ECID`	Wygenerowany przez system identyfikator kontekstu wykonywania. Typ danych: Varchar2(1024).
`SESSION_ID`	Identyfikator sesji. Typ danych: Number(10).

Kolumny związane ze szczegółami żądania

Kolumna	Opis
`REPOSITORY_NAME`	Nazwa modelu semantycznego, do którego zapytanie uzyskuje dostęp. Typ danych: Varchar(128).
`BLOCK_NAME`	Nazwa bloku inicjalizacyjnego, który został uruchomiony. Typ danych: Varchar(128).

Kolumny związane z czasem wykonywania

Kolumna	Opis
`START_TS`	Data i godzina uruchomienia bloku inicjalizacyjnego.
`END_TS`	Data i godzina zakończenia bloku inicjalizacyjnego. Początkowe i końcowe znaczniki czasu uwzględniają także czas spędzony przez zapytanie w kolejce w oczekiwaniu na dostępność zasobów.
`DURATION`	Czas uruchamiania bloku inicjalizacyjnego. Typ danych: Number(13,3).

Kolumny związane ze szczegółami wykonywania

Kolumna	Opis
`NOTES`	Uwagi dotyczące bloku inicjalizacyjnego i jego uruchamiania. Typ danych: Varchar2(1024).

Typowy proces Workflow śledzenia użycia

Przedstawiono tu zadania związane ze śledzeniem zapytań poziomu użytkownika, kierowanych do Oracle Analytics Cloud.

Zadanie	Opis	Więcej informacji
Określenie, gdzie będą przechowywane dane śledzenia użycia	Dowiedzenie się, których typów baz danych można używać do śledzenia użycia.	Baza danych śledzenia użycia - informacje podstawowe
Skonfigurowanie połączenia z bazą danych śledzenia użycia	Utworzenie połączenia (dla danych lub z połączenia z konsoli) z bazą danych, w której będą składowane informacje ze śledzenia użycia.	Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia
Określić bazę danych śledzenia użycia	Określenie, w modelu semantycznym, bazy danych śledzenia użycia.	Określanie bazy danych śledzenia użycia
Określenie parametrów śledzenia użycia	Włączenie (w systemie) śledzenia użycia, a następnie określenie szczegółów połączenia i nazw tabel dla bazy danych śledzenia użycia.	Ustawianie parametrów śledzenia użycia
Analizowanie danych dotyczących śledzenia użycia	Utworzenie raportów użytkowania na podstawie danych dotyczących śledzenia użycia.	Analizowanie danych dotyczących śledzenia użycia

Określanie bazy danych śledzenia użycia

Zanim będzie można włączyć śledzenie używania raportów, pulpitów informacyjnych i skoroszytów wizualizacji danych, trzeba w swoim modelu semantycznym określić bazę danych, w której będą przechowywane dane śledzenia użycia.

Określana baza danych musi mieć zdefiniowany przynajmniej jeden schemat. System tworzy tabele śledzenia użycia w tym schemacie, którego nazwa jest zgodna z nazwą użytkownika podaną w szczegółach połączenia z bazą danych. Na przykład, jeśli nazwą schematu w bazie danych śledzenia użycia jest UT_Schema, trzeba w polu Nazwa użytkownika dla połączenia wpisać UT_Schema. Tabele śledzenia użycia zostaną utworzone w schemacie o nazwie UT_Schema.

Trzeba skonfigurować w warstwie fizycznej modelu semantycznego szczegóły bazy danych i puli połączeń. Do skonfigurowania bazy danych śledzenia użycia można użyć narzędzia Semantic Modeler lub Model Administration Tool.

Jeśli jako baza danych śledzenia użycia ma być używana Oracle Autonomous Data Warehouse, to przed jej określeniem trzeba wykonać pewne dodatkowe zadania związane z Oracle Autonomous Data Warehouse. Zob. Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia.

Określanie za pomocą narzędzia Semantic Modeler bazy danych śledzenia użycia

Jeśli do tworzenia modeli semantycznych jest używane narzędzie Semantic Modeler, to za jego pomocą można skonfigurować bazę danych śledzenia użycia.

Jeśli jeszcze nie zostało to zrobione, utworzyć połączenie z bazą danych śledzenia użycia z wybraną opcją Połączenie systemowe.
Typem bazy danych musi być Oracle Database albo Oracle Autonomous Data Warehouse, a nazwa użytkownika używana do połączenia się z bazą danych musi być zgodna z nazwą schematu, z którego użyciem mają być składowane tabele śledzenia użytkownika. Zob. Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia.
Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć Nawigator , a następnie kliknąć Konsola.
Kliknąć Modele semantyczne. Na stronie "Modele semantyczne" kliknąć model semantyczny, aby go otworzyć.
Utworzyć obiekt bazy danych dla bazy danych śledzenia użycia.
1. Kliknąć Warstwa fizyczna.
2. W okienku "Warstwa fizyczna" kliknąć Utwórz, po czym kliknąć Utwórz bazę danych.
3. W polu Nazwa wpisać nazwę bazy danych modelu semantycznego (na przykład UsageTracking), po czym kliknąć OK.
Dodać pulę połączeń, która będzie używana do łączenia się z bazą danych śledzenia użycia.
1. Na karcie bazy danych kliknąć Pule połączeń.
2. Kliknąć Dodaj źródło.
3. Kliknąć dwukrotnie pole Nazwa, po czym wpisać nazwę puli połączeń. Na przykład UTConnectionPool.
4. Kliknąć dwukrotnie pole Połączenie, po czym wybrać z listy odpowiednie połączenie z danymi. Na przykład MyUTDatabase.
  Uwaga:
  - Połączenie systemowe - modele semantyczne mogą używać jedynie połączeń z danymi z wybraną opcją Połączenie systemowe. Zob.
  - Nazwa użytkownika i Hasło - Nazwa użytkownika podana w połączenia z danymi musi być identyczna z nazwą schematu w bazie danych, która będzie używana do śledzenia użycia. Na przykład, jeśli nazwą schematu jest UT_Schema, to w polu Nazwa użytkownika trzeba wpisać UT_Schema. Zob. Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia.
5. Kliknąć Otwórz szczegóły. W okienku "Pula połączeń" upewnić się, że nie jest zaznaczone pole wyboru Wymagaj w pełni kwalifikowanych nazw tabel.
Zweryfikować zmiany. Zob. Run the Advanced Consistency Check Before Deploying a Semantic Model.
Zapisać dokonane zmiany.

Określanie za pomocą narzędzia Model Administration Tool bazy danych śledzenia użycia

Jeśli do tworzenia modeli semantycznych jest używane narzędzie Model Administration Tool, to za jego pomocą można skonfigurować bazę danych śledzenia użycia.

Aby można było śledzić użycie w istniejącej bazie danych lub puli połączeń, nie jest konieczne wykonywanie żadnych aktualizacji modelu semantycznego. Te kroki można pominąć. Można korzystać z istniejącej bazy danych, istniejącej puli połączeń oraz istniejących tabel w ramach konfiguracji systemu śledzenia użycia. Śledzenie użycia nie usunie istniejących tabel ani nie utworzy nowych tabel o tej samej nazwie, jeśli schemat tabeli w starych i nowych tabelach będzie zgodny.

W narzędziu Model Administration Tool otworzyć model semantyczny w chmurze.
Z menu Plik wybrać opcję Otwórz, następnie W chmurze, po czym określić szczegóły połączenia z instancją.
Określić bazę danych śledzenia użycia:
1. Kliknąć prawym przyciskiem myszy w warstwie fizycznej modelu semantycznego, po czym wybrać Nowa baza danych.
2. W oknie dialogowym "Baza danych" określić nazwę bazy danych modelu semantycznego, na przykład SQLDB_UsageTracking, określić typ bazy danych, na przykład Oracle 12c, po czym kliknąć OK.
3. Kliknąć prawym przyciskiem myszy na nowo utworzonej bazie danych, wybrać opcję Nowy obiekt, a następnie Pula połączeń.
4. W oknie dialogowym "Pula połączeń" wprowadzić szczegóły puli połączeń oraz określić wartości:
  - Interfejs wywoływania: wybrać domyślny (Oracle Call Interface (OCI)).
  - Wymagaj w pełni kwalifikowanych nazw tabel: upewnić się, że to pole wyboru nie jest zaznaczone.
  - Nazwa źródła danych**: określić źródło danych, z którym ta pula połączeń ma się łączyć i do którego ma wysyłać zapytania fizyczne. Na przykład: (DESCRIPTION =(ADDRESS = (PROTOCOL = TCP)(HOST = <host DB>)(PORT = <port DB>))(CONNECT_DATA =(SERVER = DEDICATED)(SERVICE_NAME = <nazwa usługi>)))
  - Nazwa użytkownika i hasło: Wpisać nazwę użytkownika identyczną z nazwą schematu dostępnego w bazie danych śledzenia użycia.
  **Zamiast podawać nazwę źródła danych, można w oknie dialogowym "Pula połączeń" odwołać się do istniejącego połączenia z bazą danych na podstawie nazwy.
  - Połączenia karty "Dane" - aby dla bazy danych śledzenia użycia użyć szczegółów połączenia z bazą danych zdefiniowaną za pomocą karty "Dane", należy wybrać Użyj połączenia z danymi i wprowadzić ID obiektu połączenia (zamiast ręcznego wprowadzania szczegółów połączenia w polu Nazwa źródła danych). Należy się upewnić, że połączenie, które ma być używane, zostało utworzone z wybraną opcją Połączenie systemowe.
  - Połączenia z konsoli - jeśli jest używane narzędzie Model Administration Tool, to połączenia z bazami danych dla modeli semantycznych można definiować za pomocą konsoli. Aby dla bazy danych śledzenia użycia użyć szczegółów połączenia z bazą danych zdefiniowaną za pomocą konsoli, należy wybrać Użyj połączenia z danymi i wprowadzić w polu Nazwa połączenia nazwę połączenia z bazą danych.
  Na przykład:
  
  .gif"
Zweryfikować dokonane zmiany, wybierając z menu Narzędzia, opcję Pokaż kontroler spójności, a następnie Sprawdź wszystkie obiekty.
Opcjonalne: Zapisać zmiany lokalnie, wybierając z menu Plik polecenie Zapisz.
Wysłać edytowany plik .rpd modelu semantycznego, klikając kolejno Plik, Chmura i Publikuj.

Ustawianie parametrów śledzenia użycia

Aby zacząć rejestrować informacje dotyczące użytkowania, trzeba określić szczegóły połączenia z bazą danych, która będzie używana, oraz nazwy tabel służących do śledzenia użycia. Parametry te można ustawić za pomocą konsoli (strona Zaawansowane ustawienia systemowe).

Zalogować się do swojej usługi.
Wybrać opcję Konsola.
Kliknąć Zaawansowane ustawienia systemowe.
Wybrać opcję Śledzenie użycia.
Włączyć śledzenie użycia dla swojego systemu. Upewnić się, że jest włączona opcja Włącz śledzenie użycia.
Ustawić następujące właściwości:
- Pula połączeń śledzenia użycia
  Nazwa puli połączeń, utworzonej dla bazy danych śledzenia użycia, w formacie<nazwa bazy danych>.<nazwa puli połączeń>. Na przykład UsageTracking.UTConnectionPool.
- Tabela bloku inicjalizacyjnego śledzenia użycia
  Nazwa tabeli bazy danych, w której to tabeli mają być przechowywane informacje dotyczące bloków inicjalizacyjnych, w formacie <nazwa bazy danych>.<nazwa Katalogu>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli> lub <nazwa bazy danych>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli>. Na przykład UsageTracking.UT_Schema.InitBlockInfo.
- Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania fizyczne
  Nazwa tabeli bazy danych, w której to tabeli mają być przechowywane szczegóły zapytań fizycznych, w formacie <nazwa bazy danych>.<nazwa Katalogu>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli> lub <nazwa bazy danych>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli>. Na przykład UsageTracking.UT_Schema.PhysicalQueries.
- Tabela rejestrowania śledzenia użycia - zapytania logiczne
  Nazwa tabeli bazy danych, w której to tabeli mają być przechowywane szczegóły zapytań logicznych, w formacie <nazwa bazy danych>.<nazwa Katalogu>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli> lub <nazwa bazy danych>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli>. Na przykład UsageTracking.UT_Schema.LogicalQueries.
- Maks. liczba wierszy śledzenia użycia
  Maksymalna liczba wierszy, dozwolona w tabelach śledzenia użycia. Wartość minimalna wynosi 1, wartość maksymalna wynosi 100 000, a 0 oznacza brak ograniczeń. Jeśli liczba wierszy przekracza wartość maksymalną, proces śledzenia użycia usuwa nadmiarowe wiersze na podstawie najstarszego znacznika czasu.
Kliknąć Zastosuj.

Oracle Analytics tworzy tabele śledzenia użycia i zaczyna rejestrować zapytania użytkowników.

Analizowanie danych dotyczących śledzenia użycia

W celu zrozumienia zapytań użytkowników i podejmowania odpowiednich działań można tworzyć raporty użytkowania.

W tym celu warto skorzystać z tych przykładów:

Analizowanie danych śledzenia użycia przez utworzenie zbioru danych

Aby tworzyć raporty użycia, należy utworzyć zbiory danych zawierające dane z tabel, w których są rejestrowane zapytania fizyczne i logiczne, w celu zrozumienia zapytań użytkowników.

Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć menu strony i wybrać Otwórz stronę startową Classic. Utworzyć i uruchomić analizę.
System wypełni - na podstawie zapytania - tabele w bazie danych śledzenia użycia.
Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć kolejno Utwórz i Zbiór danych.
W oknie dialogowym "Utwórz zbiór danych" kliknąć połączenie z bazą danych śledzenia użycia, po czym wybrać określony w ustawieniach systemowych schemat dla nazw tabel rejestrowania zapytań fizycznych i zapytań logicznych. Na przykład nazwa schematu podana w <nazwa bazy danych>.<nazwa schematu>.<nazwa tabeli> dla nazw tabel rejestrowania zapytań fizycznych i logicznych.
To jest połączenie z bazą danych utworzone w celu skonfigurowania śledzenia użycia. Zob. Wymagania wstępne dot. śledzenia użycia.
W oknie dialogowym "Utwórz zbiór danych" wyszukać tabelę rejestrowania zapytań fizycznych, używaną do śledzenia użycia, dodać wszystkie kolumny, nadać nazwę zbiorowi danych (na przykład "Zapytania fizyczne"), po czym nacisnąć przycisk Dodaj. Analogicznie wyszukać tabelę rejestrowania zapytań logicznych, używaną do śledzenia użycia, dodać wszystkie kolumny, nadać nazwę zbiorowi danych (na przykład "Zapytania logiczne"), po czym nacisnąć przycisk Dodaj.
Na stronie wyników zbioru danych kliknąć Utwórz skoroszyt. Dodać oba zbiory danych (na przykład "Zapytania fizyczne" i "Zapytania logiczne") do skoroszytu. Nadać nazwę skoroszytowi (na przykład "Śledzenie użycia").
Na karcie "Przygotowanie" skoroszytu wybrać Diagram danych, po czym utworzyć złączenia między zbiorami danych, używając odpowiedniej kolumny, takiej jak ID.
Na kanwie "Wizualizacja" poprzeciągać dane w celu utworzenia wizualizacji.
Informacje, jak wybrać odpowiednie kolumny, są dostępne pod hasłem "Objaśnienie tabel śledzenia użycia". Na przykład można utworzyć wizualizację pokazującą, ile czasu zajęło wykonywanie zapytań i ile ich było.

Analizowanie danych śledzenia użycia za pomocą obszaru tematycznego w modelu semantycznym

Aby zrozumieć zapytania użytkowników, można tworzyć raporty użycia, korzystając z obszaru tematycznego w modelu semantycznym.

Należy zaimportować metadane, aby zagwarantować, że dane fizyczne i metadane będą zsynchronizowane. Nie należy dostosowywać przez dodanie nowych kolumn do tabel śledzenia użycia, ponieważ mogłoby to spowodować problemy z brakiem zgodności ze schematem.

Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć menu strony i wybrać Otwórz stronę startową Classic. Utworzyć i uruchomić analizę.
System wypełni - na podstawie zapytania - tabele w bazie danych śledzenia użycia.
Zaimportować model semantyczny, w którym tabele śledzenia użycia zostały zaktualizowane za pomocą wyników zapytania. Zob. Importowanie wdrożonego modelu w celu utworzenia modelu semantycznego.
Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć Dane, a następnie w obszarze Zbiory danych wybrać obszar tematyczny odpowiadający tabelom śledzenia użycia, które mają zostać utworzone w skoroszycie.
Na stronie "Nowy skoroszyt" na kanwie "Wizualizacja" przeciągnąć dane, aby utworzyć wizualizacje zgodne z wymaganiami użytkownika.
Informacje, jak wybrać odpowiednie kolumny, są dostępne pod hasłem "Objaśnienie tabel śledzenia użycia". Na przykład można utworzyć wizualizację pokazującą, ile czasu zajęło wykonywanie zapytań i ile ich było.