Tworzenie połączenia ze źródłem danych przy użyciu punktów końcowych REST

Można się łączyć ze źródłami danych, używając punktów końcowych REST, i analizować dane. Na przykład można się łączyć z aplikacjami SaaS lub PaaS bądź z danymi rządowymi, takimi jak dane pogodowe, przestrzenne lub spis ludności.

Funkcja łączenia się z danymi z użyciem punktów końcowych REST umożliwia analizowanie danych z wielu transakcyjnych aplikacji SaaS lub PaaS bez konieczności rozumienia wewnętrznego formatu lub wewnętrznej struktury danych.
Przed rozpoczęciem należy dla źródła danych, z którym będzie nawiązywane połączenie, utworzyć plik JSON. Zob. Określanie szczegółów połączenia z punktem końcowym REST w pliku JSON.
  1. Na stronie startowej Oracle Analytics kliknąć kolejno Utwórz, Połączenie i REST API (podgląd).
  2. W polu Nazwa połączenia określić przyjazną dla użytkownika nazwę identyfikującą to połączenie w Oracle Analytics.
  3. Kliknąć Plik importu, po czym wybrać plik ZIP (utworzony wcześniej w ramach wymagań wstępnych) łącznika REST.
    Pola Opis i Podstawowy URL REST są wypełniane wartościami z importowanego pliku, a w tabeli punktów końcowych są dla każdego dostępnego punktu końcowe wyświetlane Nazwa i Względny URL.
  4. Opcjonalne: Edytować punkty końcowe w celu dostosowania ich do swoich wymagań biznesowych. Na przykład można usunąć już niepotrzebne punkty końcowe.
    • Aby edytować punkt końcowy, kliknąć dwukrotnie wartość Nazwa lub Względny URL wyświetlaną w tabeli, po czym edytować tekst.
    • Aby dodać punkt końcowy, kliknąć Dodaj punkt końcowy w celu dodania wiersza do tabeli, po czym edytować nazwę domyślną i względny URL.
    • Aby usunąć punkt końcowy, kliknąć Usuń wiersz (tj. X obok odpowiedniego punktu końcowego).
  5. Z listy Identyfikacja wybrać sposób ochrony połączenia.
    Wskazówka: należy upewnić się, że wybrany typ identyfikacji jest zgodny z typem identyfikacji określonym w wysłanym pliku JSON. Zob. Określanie szczegółów połączenia z punktem końcowym REST w pliku JSON.
    • Bez identyfikacji - zezwolenie na połączenie bez identyfikacji. Opcja ta służy do łączenia się z publicznymi punktami końcowymi.
    • Podstawowa - identyfikacja połączenia za pomocą nazwy użytkownika i hasła.
    • Nagłówek HTTP - identyfikacja połączenia za pomocą tokenu zabezpieczeń.
    • Kod OAuth2 - łączenie się z klientem przy użyciu kodu autoryzacyjnego generowanego w aplikacji docelowej (tj. typu przydziału "Kod autoryzacji"). Jest to najbardziej bezpieczny typ połączenia OAuth2.
    • Uwierzytelnienia: hasło OAuth 2.0 - łączenie się z zaufanym klientem przy użyciu hasła (tj. typu przydziału "Uwierzytelnienia hasła" lub "Hasło właściciela zasobu"). Tego typu połączenia można używać, jeśli jest używany zaufany klient.
    • OAuth2: jawne - łączenie się z klientem przy użyciu publicznego kodu generowanego w aplikacji docelowej (tj. typu przydziału "Kod autoryzacji"). Jest to typ połączenia mniej bezpieczny niż "Kod OAuth2", ale łatwiejszy do zaimplementowania.
    • Uwierzytelnienia klienta OAuth2 - łączenie się z klientem przy użyciu tokenu (tj. typu przydziału "Uwierzytelnienia klienta").
    Wskazówki dotyczące określania szczegółów połączenia OAuth2: Wartości identyfikacyjne OAuth2 dla źródeł danych z włączoną obsługą REST.
  6. Kliknąć Zapisz.

Wartości identyfikacyjne OAuth2 dla źródeł danych z włączoną obsługą REST

Podczas łączenia się ze źródłem danych z włączoną obsługą REST z użyciem jednego z typów identyfikacji OAuth2 (Kod OAuth2, Uwierzytelnienia: hasło OAuth 2.0, OAuth2: jawne lub Uwierzytelnienia klienta OAuth2) wyświetlany jest monit, aby użytkownik określił szczegóły połączenia odpowiednie dla używanego typu identyfikacji.

Pole lub opcja okna dialogowego "Połączenie" Opis

Autoryzacja

Kliknąć Autoryzacja, aby przetestować połączenie i wystąpić o potrzebne kody i tokeny.

URL identyfikacji

Wprowadzić URL strony identyfikacji w aplikacji docelowej. Na przykład https://example.com/login/oauth/authorize.

ID klienta

Wprowadzić ID klienta skopiowany z aplikacji docelowej, takiej jak Chimp, którym zazwyczaj jest szereg cyfr i liter.

Tajny klucz klienta

Wprowadzić tajny klucz klienta skopiowany z aplikacji docelowej, takiej jak Chimp, którym zazwyczaj jest szereg cyfr i liter.

Hasło

Wprowadzić hasło używane do zalogowania się do aplikacji docelowej.

Zakres

Wprowadzić read: lub write:, a po nim nazwę celu. Na przykład read:org.

URL tokenu

Wprowadzić URL autoryzacji udostępniony przez aplikację docelową. Na przykład https://example.com/login/oauth/access_token.

Nazwa użytkownika

Wprowadzić nazwę użytkownika używaną do zalogowania się do aplikacji docelowej.