2. numer pozycji, 3. numer pozycji oraz numer pozycji
Umożliwia wprowadzenie numeru określającego pozycję. System obsługuje trzy różne numery pozycji i oferuje duże możliwości odwołań do alternatywnych numerów pozycji. Trzy typy numerów pozycji:
Numer pozycji (krótki). 8-cyfrowy numer pozycji przydzielany komputerowo.
2. numer pozycji. 25-cyfrowy numer zdefiniowany przez użytkownika, zawierający znaki alfanumeryczne.
3. numer pozycji. 25-cyfrowy numer zdefiniowany przez użytkownika, zawierający znaki alfanumeryczne.
Poza tymi trzema podstawowymi numerami pozycji system oferuje duży zakres wyszukiwania odnośników. Użytkownik może zdefiniować wiele odnośników do alternatywnych numerów części. Przykładowo, można zdefiniować numery substytutów, części zamiennych, kodów kreskowych, klientów i dostawców.
Należy podać wartość *ALL w polu Numer pozycji, aby wskazać, że wszystkie pozycje dostawcy pochodzą z określonego kraju pochodzenia i z oryginalnego kraju pochodzenia.
Umożliwia wprowadzenie daty wyznaczającej okres obrotowy, do którego transakcja zostanie zaksięgowana. Użytkownik definiuje okresy obrotowe dla kodu wzoru daty przypisanego do rekordu firmy. Data wprowadzona podczas transakcji jest porównywana z wzorem daty podatku przypisanym do firmy, w celu uzyskania właściwego numeru okresu obrotowego oraz sprawdzenia dat.
Numer głównego środka trwałego
Umożliwia wprowadzenie kodu identyfikacyjnego środka trwałego w jednym z poniższych formatów:
Numer środka trwałego (ośmiocyfrowy liczbowy numer kontrolny nadany automatycznie)
Numer jednostki (pole alfanumeryczne o długości 12 znaków)
Numer seryjny (pole alfanumeryczne o długości 25 znaków)
Każdy środek trwały jest oznaczony numerem. W razie potrzeby do bardziej szczegółowej identyfikacji środków trwałych mogą służyć numer jednostki i numer seryjny. W polach wprowadzania danych pierwszy wprowadzony znak wskazuje, czy używany będzie podstawowy (domyślny) format zdefiniowany w systemie, czy też jeden z dwóch pozostałych formatów. Znak specjalny (np.: "/" lub "*") wprowadzony na pierwszym miejscu w tym polu wskazuje stosowany format numeru środka trwałego. Znaki specjalne są przypisywane do formatów numerów środków trwałych w formularzu danych stałych modułu Środki trwałe.
Umożliwia wprowadzenie części informacji na temat konta księgi głównej według podziału na podkategorie kodu kosztów (np. robocizna, materiały i wyposażenie). Przykładowo, kod kosztu w przypadku robocizny można podzielić na zwykłe godziny pracy, nadgodziny i koszty stałe.
Jeśli jest stosowany swobodny plan kont a konto syntetyczne jest ustawione na sześć cyfr, zaleca się używanie wszystkich sześciu cyfr. Np. wprowadzenie wartości 000456 nie jest tożsame z wprowadzeniem wartości 456, ponieważ w przypadku wartości 456 system automatycznie dopełni ją trzema pustymi spacjami, aby otrzymać obiekt sześciocyfrowy.
Umożliwia wprowadzenie kodu określającego szczegółowe konto pomocnicze w obrębie konta księgi głównej. Podksięga może być numerem pozycji wyposażenia lub numerem książki adresowej. Wprowadzając podksięgę, należy również określić jej typ.
Umożliwia wprowadzenie kodu zdefiniowanego przez użytkownika (00/ST), używanego w polu Podksięga w celu określenia typu podksięgi i sposobu jej edycji. Sposób edycji jest określony w drugim wierszu opisu, w formularzu "Kody definiowane przez użytkownika". Jest on zakodowany systemowo lub definiowany przez użytkownika. Może przyjmować następujące wartości:
A: pole Alfanumeryczny - nie należy go edytować.
N: pole Numeryczny - wyrównanie do prawej strony z uzupełnieniem zerami.
C: pole Alfanumeryczny - wyrównanie do prawej strony z uzupełnieniem pustymi spacjami.
Umożliwia wprowadzenie podzbioru konta syntetycznego. Konta analityczne zawierają szczegółowy zapis operacji księgowych odnoszących się do konta syntetycznego.
Jeśli jest stosowany swobodny plan kont a konto syntetyczne jest ustawione na 6 cyfr, należy użyć wszystkich sześciu cyfr. Np. wprowadzenie wartości 000456 nie jest tożsame z wprowadzeniem wartości 456, ponieważ w przypadku wartości 456 system automatycznie dopełni ją trzema pustymi spacjami, aby otrzymać obiekt sześciocyfrowy.