Diverse typen weergaven bewerken

In een warmtematrixweergave wordt een tweedimensionaal beeld van gegevens getoond waarin waarden worden voorgesteld door kleurovergangen. Een eenvoudige warmtematrix biedt een direct visueel gegevensoverzicht dat zeer geschikt is voor het analyseren van grote hoeveelheden gegevens en het aangeven van uitschieters.

In een warmtematrix worden gegevens van één eenheid weergegeven. Gekleurde tegels worden gevormd via de groepering en doorsnede van de kolommen en rijen in de neerzetdoelen 'Prompts', 'Secties', 'Rijen', 'Kolommen' en 'Kleur per'. Cellen worden weergegeven als percentielcontainers of als een doorlopende kleur. U kunt een cel aanwijzen om de waarde ervan weer te geven of om waarden in cellen steeds weer te geven.

Standaard is de eerste eenheid van de analyse op het tabblad 'Criteria' ingesteld op de eenheid 'Kleur per' die de eenheidwaarde voorstelt. Het element 'Stijl' is standaard ingesteld op 'Percentielbinning' waarbij 'kwartiel' de waarde is voor het aantal containers. Cellen worden op dezelfde manier weergegeven, dat wil zeggen: elke cel heeft dezelfde breedte en dezelfde hoogte. Celhoogte en -breedte hoeven niet hetzelfde te zijn. Voor NULL-waarden wordt een 'transparant' diagonaal patroon met strepen aangegeven.

U kunt een legenda weergeven onder de warmtematrix die het volgende bevat:

• Eén eenheid (geselecteerd in de lijst 'Kleur per') met het bijbehorende label.

• Het aantal opgegeven containers (bijvoorbeeld kwartiel), kleurgecodeerd en gelabeld, of een overgangsbalk met een doorlopende kleur die van 'laag' naar 'hoog' is gelabeld.

Hier is een voorbeeld van een warmtematrix op een dashboardpagina. De omzet van elke verkoper wordt weergegeven per regio en product, en met een prompt per producttype. Voor verkoopomzet wordt binning per jaar uitgevoerd. De warmtematrix geeft de uitschieters in productomzet per verkoper weer (bijvoorbeeld: in 2008 had Angela Richards voor alle regio's geen verkoopomzet voor Bluetooth-adapters of MP3-luidsprekersystemen).

Een trellisweergave gedraagt zich veelal als een draaitabel. Het belangrijkste verschil tussen een trellis en een draaitabel is de manier waarop de gegevenscellen worden weergegeven.

In de rij- en kolomlabelcellen van een trellis kunt u het volgende doen:

• Klik met de rechtermuisknop om eenheidlabels te verbergen of te verplaatsen.

• Klik met de rechtermuisknop om gegevens te sorteren.

• slepen om de positie van rijen en kolommen aan te passen.

In de gegevenscellen van een trellis kunt u items aanwijzen om gerelateerde contextgegevens weer te geven. Numerieke gegevenscellen in een trellis gedragen zich hetzelfde als numerieke cellen in een draaitabel. Het gedrag van een trellisweergave verschilt van dat van een draaitabel op de volgende manieren:

• Grafiekgegevenscellen: in de gegevenscellen van eenvoudige trellisweergaven is er geen functionaliteit voor klikken-met-rechtermuisknop, en het is evenmin mogelijk om in de gegevenscellen van een trellisgrafiek te drillen (een meer gedetailleerd gegevensniveau te openen door te klikken met de linkermuisknop).

• Gegevenscellen van micrografieken: wanneer u in de gegevenscellen van een sparkgrafiek de muisaanwijzer over de gegevens beweegt, wordt gerelateerde contextinformatie getoond (zoals eerste, laatste, minimum- en maximumwaarden) die anders niet direct zichtbaar is zoals in een draaitabelweergave.

Een trellisweergave kan een eenvoudige trellis of geavanceerde trellis zijn.

In een eenvoudige trellis wordt één type subvisualisatie gebruikt, bijvoorbeeld uitsluitend staafgrafieken. De subvisualisaties hebben altijd een gemeenschappelijke as, zodat u alle subgrafieken op dezelfde schaal kunt bekijken. Doordat alle grafiekmarkeringen dezelfde as gebruiken, kunnen de rijen en kolommen ervan gemakkelijk worden vergeleken.

In deze afbeelding wordt een eenvoudige trellisweergave getoond:

.gif

In een uitgebreide trellis worden meerdere visualisatietypen weergegeven binnen één trellisraster. Een uitgebreide trellis die verkooptrends illustreert, kan bijvoorbeeld een raster tonen waarvan één kolom (bijvoorbeeld de kolom 'Opbrengsten') cellen met getallen bevat. Een andere kolom naast die cijferkolom bevat cellen met sparklijngrafieken. Naast die kolom kan een andere micrografiek worden getoond, zoals een kolom met sparkstaafgrafieken die een andere eenheid visualiseren, zoals eenheidtotalen.

In deze afbeelding wordt een geavanceerde trellisweergave getoond:

.gif

Aan elke eenheid die wordt gevisualiseerd, wordt een ander type subgrafiek toegewezen. Elke cel van het raster wordt afzonderlijk geschaald.

U kunt een uitgebreide trellis zien als een draaitabel waarvan de gegevenscellen een sparkgrafiek bevatten. Aan elke eenheid die u toevoegt, kunt u echter desgewenst een dimensie koppelen, en elke eenheid kan desgewenst worden weergegeven als een micrografiekvisualisatie. Hierdoor verschilt een uitgebreide trellis enorm van een eenvoudige trellis. In een eenvoudige trellis worden alle eenheden in dezelfde visualisatie weergegeven, samen met aanvullende dimensies.

Houd bij het ontwerpen van trellisweergaven rekening met de volgende punten.

Voor alle trellisweergaven:

• Selecteer voor vergelijkingen het subtype 'Eenvoudige trellis'.

• Selecteer voor trendanalyse het subtype 'Uitgebreide trellis'.

• Zorg ervoor dat de subgrafieken die een trellis bevatten, leesbaar en overzichtelijk zijn. Een trellisweergave is niet erg handig voor de weergave van meerdere reeksen of meerdere groepen. Als u met de muis niet gemakkelijk een gegevenspunt kunt aanwijzen (om functie-info weer te geven), zijn de gegevens in de subgrafiek waarschijnlijk te dicht opeengepakt om nog goed leesbaar te zijn.

• Voor de eenvoudige trellis:

  • Het totaal aantal weergegeven cellen is minder dan in een draaitabel.

  • U kunt een of twee van de dimensies aan de visualisatie koppelen U voegt minder dimensies aan de buitenrand toe dan u in een draaitabel.

  • Probeer een klein aantal buitenranddimensies te gebruiken. De gehele reeks grafieken moet in één keer zichtbaar zijn (om gemakkelijk een-op-een vergelijkingen te bekijken) zonder dat daarvoor hoeft te worden geschoven. Als u een extra dimensionaliteit moet tonen, kunt u overwegen om de dimensies toe te voegen aan de grafiekprompt.

  • Zorg ervoor dat wanneer u bepaalt welke gegevens in kolomkoppen en welke in rijkoppen moeten worden getoond, de kolomkoppen één of twee dimensies bevatten (waarbij elke dimensie een klein aantal leden heeft).

• Voor de uitgebreide trellis:

  • De uitgebreide trellis wordt vaak gebruikt om trendgrafieken te tonen in combinatie met numerieke waarden, in compacte vorm. Een typische uitgebreide trellis bevat dus een combinatie van sparkgrafieken, naast cijfermatige weergaven van dezelfde meetwaarde.

  • Het verdient de voorkeur geen dimensies in de kolomkoppen op te nemen. Neem de eenheid in de kolomkoppen op.

  • De dimensionaliteit die doorgaans met een sparkgrafiek wordt geassocieerd, is tijd. Omdat een sparkgrafiek geen zichtbare labels bevat, is het van belang dat de gevisualiseerde gegevens een intrinsieke volgorde hebben. Zo is een sparkgrafiek die regio's visualiseert zinloos, omdat er in de gebieden (die met specifieke staven zouden worden aangeduid in een sparkstaafgrafiek) geen logische rangorde zit.

  • Net als bij het ontwerpen van draaitabellen geeft u het tijdsverloop gewoonlijk weer op de horizontale as, en de overige dimensies op de verticale as. Het oog scant vervolgens van links naar rechts om te zien hoe de dimensionaliteit gedurende de periode verloopt.

• Hiërarchische kolommen werken niet goed met de eenvoudige trellis. Wanneer een hiërarchische kolom op de buitenrand wordt weergegeven, worden bovenliggende en onderliggende niveaus (zoals 'Jaar' en 'Kwartaal' ) standaard weergegeven met een gemeenschappelijke asschaal. Omdat 'Jaar' en 'Kwartaal' andere eenheden hebben, kunnen de markeringen in onderliggende grafieken echter uiterst klein zijn en moeilijk af te lezen op de bovenliggende schaal. (Hiërarchische kolommen gaan wel prima samen met de uitgebreide trellis, omdat elke gegevenscel een aparte schaal gebruikt.)

U kunt drempels instellen voor weergave in datameters en trechtergrafieken.

1. Klik op Weergave bewerken om de weergave-editor weer te geven.
2. Selecteer in het deelvenster 'Instellingen' de optie Hoge waarden zijn gewenst of Lage waarden zijn gewenst.

   Bijvoorbeeld: als u Hoge waarden zijn gewenst selecteert, worden de statuswaarden weergegeven in een lijst met de meest gewenste status (bijvoorbeeld 'Uitstekend') bovenaan en de minst gewenste status (bijvoorbeeld 'Waarschuwing') onderaan. Meestal zijn hoge waarden gewenst voor kolommen zoals 'Opbrengsten'. Voor kolommen zoals 'Kosten' zijn lage waarden gewenst.

3. Geef in de lijst 'Drempel' de gegevenswaarden op die een bepaald waardebereik markeren.

   De waarden moeten vallen tussen de minimum- en de maximumwaarden die zijn ingesteld voor de limieten van de weergave. Het bereik dat wordt begrensd door een drempel, wordt gevuld met een kleur die afwijkt van de kleur van andere bereikwaarden.

   Als u een gegevenswaarde wilt opgeven, voert u in een veld 'Drempel' rechtstreeks een statische waarde in. U kunt ook op Drempelopties klikken om de waarde in te stellen op basis van een eenheidkolom, een variabele uitdrukking of de resultaten van een SQL-zoekvraag. Selecteer Dynamisch om de waarde van de drempel automatisch te laten bepalen.

4. Voer in het gebied 'Status' de labels in voor de bereikwaarden.
   • Selecteer Drempelwaarden om de huidige drempelwaarden te gebruiken als label voor het bereik.
   • Selecteer Label opgeven om tekst die u opgeeft te gebruiken als label voor het bereik, bijvoorbeeld 'Uitstekend'.

U gebruikt kaartweergaven om gegevens op kaarten weer te geven in een aantal verschillende opmaaktypen en om met de gegevens te werken.

Wanneer gegevens worden uitgezet in een kaart, kunnen verbanden tussen gegevenswaarden duidelijker en inzichtelijker worden weergegeven. Een kaartweergave kan bijvoorbeeld een plattegrond van een plaats bevatten waarbij de postcodegebieden een kleur krijgen op basis van de verkoopcijfers, terwijl een afbeeldingsmarkering de gemiddelde korting per order laat zien.

In deze onderwerpen wordt beschreven hoe opmaaktypen en lagen in kaartweergaven werken.

U kunt de opmaaktypen bewerken die worden weergegeven in lagen van een kaartweergave.

1. Open de kaartweergave die u wilt bewerken.
2. Klik op Weergave bewerken om de kaarteditor weer te geven.
3. Klik op Nieuw, selecteer een opmaaktype en selecteer vervolgens een laag om het desbetreffende dialoogvenster weer te geven voor het definiëren van het opmaaktype.
4. Als er geen lagen zijn opgegeven in het gebied 'Kaartopmaaktypen', klikt u op Nieuwe kaartopmaak. U wordt gevraagd om de kolommen met geocodering te importeren om een opmaak voor een bepaalde geografische laag weer te geven, als deze kolommen geen deel uitmaken van de analyse.
5. Plaats de cursor op een laagnaam in de lijst om opties weer te geven waarmee de laag kan worden gewijzigd.
6. Wijs een opmaaktype aan onder een laagnaam in de lijst om opties weer te geven waarmee de opmaak opnieuw kan worden geordend, bewerkt en verwijderd.
7. Klik op het selectievakje naast de naam van een opmaaktype om de opmaak zichtbaar of onzichtbaar te maken op de kaart.
8. Klik op Gereed.

U kunt een kaartweergave opmaken met kleuren, staafgrafieken, taartgrafieken, bellen van verschillend formaat, afbeeldingen, lijnen en gekleurde vormen, waarmee u binning en andere opmaakopties kunt toepassen.

• Klik op de koppeling Nieuw kaartopmaaktype maken als er geen lagen worden vermeld in de lijst 'Kaartopmaaktypen'.
• Klik op de knop Nieuwe kaartopmaaktypen toevoegen op de titelbalk van 'Kaartopmaaktypen' of naast de naam van een laag.

In dit onderwerp worden verschillende methoden beschreven die u kunt gebruiken in kaartweergaven om te navigeren, drempels aan te passen of opmaken te tonen of verbergen.

U kunt de beginweergavepoort (het oorspronkelijke midden en zoomniveau van de kaart) instellen wanneer een kaartweergave voor het eerst wordt geladen of vernieuwd in een browser.

1. Open de kaartweergave:
   1. Open de analyse die u wilt bewerken.
   2. Klik op het tabblad 'Resultaten' van de analyse-editor.
   3. Klik op Eigenschappen weergave.
2. In de sectie 'Beginkaartweergave' van het tabblad 'Interactie', selecteert u de juiste waarde:

   Veld	Beschrijving
   Dynamisch	Hiermee wordt aangegeven dat de kaart is gezoomd of gepand naar de werkelijke gegevens op de kaart. Deze optie is gericht op de inhoud die de gebruiker aan de kaartweergave heeft toegevoegd. Het wordt aangeraden deze optie te gebruiken wanneer u de kaart de eerste keer opent en de kaartweergave vernieuwt, omdat wordt geprobeerd alle BI inhoud weer te geven. Deze instelling is niet van invloed op het afdrukken van kaarten, omdat alle WYSIWYG-interactie door de coördinaten en het zoomniveau wordt bepaald. De kaart is ingezoomd op het maximale zoomniveau waarbij de inhoud nog op de kaart past. Met dit zoomniveau worden mogelijk de minimaal en maximaal zichtbare zoomniveaus overschreden die voor deze laag zijn opgegeven in het dialoogvenster 'Achtergrondkaart bewerken'. Als de minimaal en maximaal zichtbare zoomniveaus worden overschreden, is de opmaak verborgen.
   Laatst opgeslagen	Hiermee wordt aangegeven dat de kaart wordt weergegeven met het laatst opgeslagen midden en zoomniveau van de kaart. Deze optie is gericht op het laatste kaartvenster dat is bekeken. De weergave is gebaseerd op de x- (lengtegraad) en y-coördinaten (breedtegraad) van het midden en op het zoomniveau. U kunt deze optie selecteren voor de oorspronkelijke viewpoort. De optie wordt echter aangeraden en wordt altijd gebruikt voor het afdrukken van kaarten en andere WYSIWYG-interacties.

3. Klik op OK.

Een weergave van het type Kolomselectie is een set dropdownlijsten met vooraf geselecteerde kolommen. Gebruikers kunnen dynamisch kolommen selecteren en de gegevens wijzigen die worden weergegeven in de weergaven van de analyse.

Aan elke kolom in de analyse kan één dropdownlijst worden gekoppeld en aan elke dropdownlijst kunnen meerdere kolommen worden gekoppeld. Wijzigingen die u aanbrengt in de kolomselectieweergave, zijn van invloed op alle gegevensweergaven in de analyse.

U voegt kolommen toe aan dropdownlijsten vanuit het deelvenster 'Onderwerpgebieden'. Als u kolommen op deze manier toevoegt, worden deze niet toegevoegd aan het tabblad 'Criteria' voor de analyse. Wanneer u het tabblad 'Criteria' opent, ziet u dat naar de kolom wordt verwezen als 'kolomgroep', waarbij de standaardkolom voor de lijst wordt vermeld. De standaardkolom is de kolom waarop u de dropdownlijst hebt gemaakt.

Met een weergaveselectieweergave kunnen gebruikers een bepaalde weergave van de resultaten kiezen uit de opgeslagen weergaven voor een analyse. De weergaveselectie wordt op een dashboard weergegeven als lijst waarin gebruikers de weergave kunnen kiezen die zij onder de lijst met weergaven willen bekijken.

Meestal neemt u in de weergaveselectie weergaven op die niet worden weergegeven in de weergave 'Samengestelde lay-out'. Bijvoorbeeld: u maakt een tabel-, grafiek-, datameter- en een weergaveselectieweergave voor een analyse, maar neemt alleen de tabel en weergaveselectieweergave op in de weergave 'Samengestelde lay-out'. Wanneer de analyse wordt weergegeven op een dashboardpagina, kunnen gebruikers de grafiek- of datameterweergave selecteren in de weergaveselectieweergave.

Een filterweergave bevat de actieve filters voor een analyse.

Net als met selectiestappen kunt u met filters een analyse beperken om resultaten te verkrijgen waarmee een specifieke vraag wordt beantwoord. Filters worden toegepast voordat de zoekvraag wordt geaggregeerd. Zie voor meer informatie: Filters voor kolommen maken.

Een selectiestappenweergave bevat de actieve selectiestappen voor de analyse. Net als met filters kunt u met selectiestappen resultaten verkrijgen waarmee specifieke vragen worden beantwoord. Selectiestappen worden toegepast nadat de zoekvraag is geaggregeerd.

U wijzigt selectiestappen niet vanuit deze weergave-editor. Als u de selectiestappen wilt wijzigen, sluit u de editor 'Selectiestappen' af en gebruikt u het deelvenster 'Selectiestappen'. Zie voor meer informatie: Gegevensselecties verfijnen.

Een weergave met statische tekst voegt statische tekst toe die wordt weergegeven in de analyseresultaten.

U kunt variabelen opnemen in een weergave met statische tekst, zoals in het onderstaande voorbeeld wordt geïllustreerd. Zie voor meer informatie: Geavanceerde technieken: verwijzen naar opgeslagen waarden in variabelen.

[u] Weergave statische tekst [/u][br/]
Regio: @{variables.myFavoriteRegion} - Jaar:
@{variables.myFavoriteYear}[br/]
Systeemtijd: @{system.currentTime}[dddd,MMMM dd,jjjj][br/]
Productversie: @{system.productVersion}[br/]
[br/]

In een titelweergave worden een titel, subtitel, logo en tijdstempels voor de resultaten weergegeven.

Als u geen titel opgeeft, wordt de naam van de opgeslagen analyse gebruikt als titel. Voor niet-opgeslagen analysen is het tekstvak Titel leeg. U kunt verwijzen naar variabelen in de tekstvelden van de titeleditor.