Praca ze scenariuszami

Po włączeniu modelowania scenariuszy można pracować z danymi scenariusza, w tym ustawiać dla komórek scenariusza wartość #Missing, przywracać wartości scenariusza do wartości bazowych oraz agregować dane scenariusza.

Wyświetlanie danych podstawowych elementu

Z poziomu internetowego interfejsu Essbase można uruchomić arkusz programu Excel zawierający podstawowe dane scenariusza.

  1. W interfejsie internetowym Essbase kliknąć Scenariusze.
  2. Wybrać z menu Czynności (dla scenariusza, który ma zostać wyświetlony) opcję Pokaż dane podstawowe.
  3. Kliknąć pobrane łącze, aby uruchomić Smart View.
Uruchomiony arkusz Excela będzie pokazywał dane podstawowe dla kostki. Nie będzie pokazywał danych w wymiarze "Sandbox".

Porównywanie wartości ze scenariusza z wartościami bazowymi

Właściciel, osoba zatwierdzająca lub uczestnik danego scenariusza może wyświetlać scenariusz i podstawowe wartości w arkuszu kalkulacyjnym lub w internetowym interfejsie Essbase w celu porównywania modeli.

Porównywanie wartości w programie Excel

  1. W internetowym interfejsie Essbase wybrać opcję Scenariusz.

  2. Wybrać z menu Czynności opcję Pokaż zmiany w Excelu.

  3. Kliknąć na pobranym łączu, aby otworzyć łącze Smart View.

  4. W arkuszu kalkulacyjnym można przejrzeć wartości elementów zarówno ze scenariusza, jak i z bazy danych.
    Arkusz kalkulacyjny Excel z wartościami bazowymi i ze scenariusza.

    • W kolumnie G, sb10 jest elementem scenariusza (lub wymiaru Sandbox).

    • W kolumnie F, kolumna "Base" pokazuje wartości podstawowe.

    • W scenariuszu zostały zmienione wartości sb10 w wierszach od 2 do 6; w wierszu 7 jest pokazywany zagregowany wynik.

Porównywanie wartości w internetowym interfejsie użytkownika

  1. W internetowym interfejsie Essbase wybrać opcję Scenariusz.

  2. Wybrać z menu Czynności opcję Pokaż zmiany.

    Jeśli nie zostały dokonane żadne zmiany, pole Zmiany danych będzie puste.

Można porównać wartości ze scenariusza z wartościami z bazy danych w celu ustalenia kolejnych czynności. Na przykład, opierając się na tych informacjach, można zmienić status scenariusza na "zatwierdzony".

Ustawianie komórek scenariusza na #Missing

Komórki scenariusza można ustawić na #Missing, nawet jeśli odpowiadające im komórki bazowe zawierają wartości.

Aby ustawić komórkę scenariusza na #Missing, należy:
  1. Wpisać w komórce tekst #Missing albo usunąć zawartość komórki.
  2. Na wstążce Smart View nacisnąć przycisk Prześlij dane.
Przykład

  1. Początkowo wartość w sb1 stanowi dokładne odzwierciedlenie wartości bazowych.
    Rysunek pokazujący sb1 i Base, z wartością 678.

  2. Wprowadzić #Missing w sb1 (albo usunąć zawartość komórki), po czym przesłać dane.
    Rysunek pokazujący wpis #Missing w komórce sb1.

  3. Odświeżyć arkusz. Można zobaczyć, że sb1 zawiera wpis #Missing.
    Rysunek pokazujący wpis #Missing w komórce sb1.

Przywracanie wartości ze scenariusza do wartości bazowych

Dla wartości w scenariuszu można przywrócić wartości bazowe, wpisując w zmienionych komórkach instrukcję #Revert i wybierając na wstążce Smart View Essbase opcję Prześlij dane.

Początkowo wartości ze scenariusza nie są składowane - stanowią dokładne odzwierciedlenie wartości bazowych. Po zmianie wartości ze scenariusza w programie Excel i przesłaniu zmian do kostki wartości ze scenariusza są składowane (różnią się od bazowych), ale nadal można je przywrócić do wartości bazowych.
Aby przywrócić wartości ze scenariusza do wartości bazowych, należy:
  1. Używając programu Excel, wpisać w komórkach scenariusza, dla których mają zostać przywrócone wartości bazowe, instrukcję #Revert.
  2. Na wstążce Smart View nacisnąć przycisk Prześlij dane.
Wybrane wartości ze scenariusza zostaną zaktualizowane do wartości bazowych.

Przykład

  1. Początkowo wartość w sb1 stanowi dokładne odzwierciedlenie wartości bazowych.
    Rysunek pokazujący tabelę z elementem podstawowym i elementem scenariusza, z tą samą wartością.

  2. Przesłać do sb1 nową wartość 100.
    Rysunek pokazujący tabelę z elementem scenariusza, z wartością 100.

  3. Przesłać instrukcję #Revert do sb1.
    Rysunek pokazujący instrukcję #Revert w komórce sb1.

  4. Odświeżyć arkusz. Można zobaczyć, że sb1 ponownie odzwierciedla bazową wartość 678.
    Rysunek pokazujący tabelę z elementem podstawowym i elementem scenariusza, z tą samą wartością.

Kiedy należy agregować wymiary "Sandbox"

Modelując dane w scenariuszach, trzeba decydować, czy wykonywać obliczenia w każdym z elementów "Sandbox" czy też tych obliczeń nie wykonywać.

Aby umożliwić innym użytkownikom weryfikację swojej pracy, należy możliwie rzadko przesyłać zmiany danych, dokonywane w elementach "Sandbox", oraz możliwie mało obliczać inne dane. Pozwala to zapewnić skuteczne składowanie w strukturach "Sandbox".

Na przykład, gdy wszystkie elementy wyższego poziomu w kostce są elementami obliczanymi dynamicznie, nie są potrzebne agregacje w formie skryptu obliczeń.

Jeśli elementy wyższego poziomu są składowane, należy ograniczyć zakres obliczeń w wymiarze "Sandbox" do niezbędnego minimum, pozwalającego innym użytkownikom wykonywać swoją pracę

Przykład: Obliczanie scenariuszy z dynamicznymi elementami poziomu wyższego

Hierarchie dynamiczne (zarówno gęste, jak i rzadkie) są agregowane automatycznie, a użytkownicy dokonujący zmian w wymiarach "Sandbox" od razu widzą wpływ tych zmian.

Przyjrzyjmy się przykładowi z aplikacji Sample_Scenario.Basic, demonstrującej użycie wolumenu blokowego.

Zakładamy, że "Product" i "Market" są hierarchiami dynamicznymi z danymi składowanymi wyłącznie na poziomie 0 oraz że scenariusz został utworzony za pomocą elementu sb0 wymiaru "Sandbox".

Gdy wymiar "Sandbox" jest tworzony, wartości w sb0 są identyczne z wartościami wymiaru podstawowego. Wynika to z tego, że elementy wymiaru "Sandbox" są wirtualne i odzwierciedlają wartości podstawowe, aż użytkownik prześle dokonane w nich zmiany.


Rysunek arkusza kalkulacyjnego Excel, w którym są pokazywane wartości elementów podstawowych (Base) i elementów sb0 z wymiaru "Sandbox". Wartości z obu elementów są identyczne.

Jeśli zmodyfikujemy dane Sales->Budget->Jan->Cola w elemencie sb0, od razu zobaczymy, że element dynamiczny West (w komórce D10) wymiaru "Sandbox" jest agregowany do sumy łącznej z użyciem kombinacji elementów składowanych, pochodzących z "Base" i sb0.

Wartości dla stanów Oregon, Utah i Nevada są składowane w elemencie "Base" wymiaru "Sandbox". Wartości dla stanów California i Washington zostały przesłane przez uczestnika scenariusza i są składowane w elemencie sb0 wymiaru "Sandbox". Podsumowanie West->Cola->sb0 jest agregowane dynamicznie z użyciem tych składowanych wartości.


Rysunek arkusza kalkulacyjnego Excel, w którym są pokazywane wartości elementów podstawowych (Base) i elementów sb0 z wymiaru "Sandbox". Wartości są identyczne, z wyjątkiem stanów California i Washington, w których zostały zmienione.

W wymiarach "Sandbox" można także używać skryptów. Załóżmy, że Oregon ma mieć budżet w wysokości 80% budżetu Kalifornii. W tym celu można użyć następującego skryptu obliczeń:

FIX("Jan", "Budget", "Cola", "Sales")
"Oregon"="California"*.8;
ENDFIX

Gdy uczestnik scenariusza uruchomi arkusz kalkulacyjny Excel z interfejsu internetowego i uruchomi to obliczenie, sb0 będzie domyślnym elementem obliczanym wymiaru sb0 i zostanie zaktualizowana wartość dla stanu Oregon:


Rysunek arkusza kalkulacyjnego Excel, w którym są pokazywane wartości elementów podstawowych (Base) i elementów sb0 z wymiaru "Sandbox". Wartości są identyczne, z wyjątkiem stanów California i Washington oraz Oregon, w których zostały zmienione. Wartość dla stanu Oregon wynosi 720 i odzwierciedla wynik skryptu obliczeń.

Widok ten nie pochodzi z arkusza uruchamianego ze scenariusza, lecz z prywatnego widoku ze Smart View, w którym elementy "Base" i sb0 mogą zostać przedstawione w arkuszu.

Przykład: Obliczanie scenariuszy ze składowanymi elementami poziomu wyższego

W niektórych przypadkach hierarchia rzadka lub gęsta może mieć składowane elementy poziomu wyższego i mogą być wymagane obliczenia oparte na poziomach lub generacjach.

Kontynuując od ostatniej tabeli z poprzedniego przykładu, załóżmy teraz, że elementy wymiaru poziomu wyższego w wymiarze "Market" nie są elementami dynamicznymi, lecz składowanymi.

Jeśli zmienimy wartość dla stanu Oregon na 250, to — aby zostały pokazane poprawne wyniki — trzeba ponownie przeprowadzić obliczenia dla elementu "West":


Rysunek arkusza kalkulacyjnego Excel, w którym są pokazywane wartości elementów podstawowych (Base) i elementów sb0 z wymiaru "Sandbox". Wartości są identyczne, z wyjątkiem stanów California i Washington oraz Oregon, w których zostały zmienione. Wartością dla stanu Oregon jest 250. Łączna wartość dla wymiaru "sb0" dla regionu "West" wynosi 2070.

Do agregacji wymiaru "Market" w wymiarze "Sandbox", można używać następującego skryptu (wykonywanego z arkusza Excel uruchamianego ze scenariusza):

AGG("Market");
Rysunek arkusza kalkulacyjnego Excel, w którym są pokazywane wartości elementów podstawowych (Base) i elementów sb0 z wymiaru "Sandbox". Wartości są identyczne, z wyjątkiem stanów California i Washington oraz Oregon, w których zostały zmienione. Wartością dla stanu Oregon jest 250. Łączna wartość dla wymiaru "sb0" dla regionu "West" wynosi 1600.