Konfiguracja komunikatów czasu rzeczywistego

Wiadomości e-mail

Aby wysyłane były wiadomości e-mail, wymagana jest następująca konfiguracja:

• Zdefiniowanie obiektu wysyłającego komunikat skonfigurowanego odpowiednio dla wiadomości e-mail. Konfiguracja obiektów wysyłających tego typu powinna zawierać klasę RTEMAILSNDR. Kontekst obiektu wysyłającego używany jest do skonfigurowania informacji dotyczących połączenia z serwerem SMTP.

• Obiekt wysyłający może być zdefiniowany jako domyślny obiekt wysyłający wiadomości e-mail w tabeli Opcja komunikatu. Obiekt wysyłający komunikat może też zostać przekazany do usługi biznesowej jako parametr wejściowy. Więcej informacji zawiera sekcja Wysyłanie wiadomości e-mail.

Komunikaty wychodzące

W przypadku innych komunikatów wychodzących, które są dystrybuowane za pomocą programu wysyłającego komunikaty wychodzące w czasie rzeczywistym, konfiguracja obiektu wysyłającego komunikat musi określać, w jaki sposób komunikat ma być dystrybuowany. W poniższych punktach zawarto więcej szczegółowych informacji odnoszących się do tej konfiguracji.

Przed skonfigurowaniem obiektu wysyłającego należy określić mechanizm komunikacji.

• Gdy komunikat jest dystrybuowany przy użyciu usługi JMS, należy zdefiniować następującą konfigurację

  • Określić odpowiedni Serwer JNDI, który wskazuje, gdzie znajdują się zasoby JMS.

  • Zdefiniować Połączenie JMS, aby podać dodatkowe dane konfiguracyjne potrzebne do nawiązania połączenia.

  • Zdefiniować Kolejkę JMS lub Temat JMS, aby określić, jaka kolejka lub jaki temat mają zostać użyte.

• Jeśli komunikacja odbywa się przy użyciu formatu JSON, należy określić metodę, która ma być użyta do konwersji danych z formatu XML do formatu JSON. Właściwa metoda zależy od tego, w jaki sposób żądanie ma zostać wysłane.

  • Jeśli wybrana metoda to Podstawowe przekształcenie obiektu JSON, a transformacja XSL ma zostać zastosowana przed przekształceniem do formatu JSON, wtedy docelowy schemat żądania XML musi być zdefiniowany (przy użyciu obszaru danych) w taki sposób, aby logika przekształcania znała format XML, który przekształca. Transformacja XSL stosowana jest do źródłowego dokumentu XML komunikatu wychodzącego, w wyniku czego generowany jest zdefiniowany schemat żądania XML, który jest następnie przekształcany do formatu JSON. Jeśli transformacja XSL nie jest wymagana, wtedy to źródłowy dokument XML komunikatu wychodzącego jest przekształcany do formatu JSON.

  • Jeśli wybrana metoda to Konwersja obiektu JSON bez elementu głównego, element grupy mapowany na pole źródłowe XML jest usuwany przez konwersję, co powoduje utworzenie dokumentu żądania JSON bez elementu głównego.

  • Jeśli źródło XML w komunikacie wychodzącym może być przekształcone do formatu JSON przy użyciu transformacji XSL, wtedy można wybrać metodę Transformacji XSL.

  • Użytkownik może też wybrać przekształcenie źródła XML do formatu JSON przy pomocy metody Standardowego przekształcania API (przy użyciu biblioteki Jettison). W przypadku tej metody transformacja XSL może być podana opcjonalnie. Konwersja może zostać przeprowadzona na przekształconym kodzie XML.

  • W przypadku odpowiedzi, jeśli w obiekcie biznesowym komunikatu wychodzącego zdefiniowane są szczegółowe elementy pola odpowiedzi XML, wtedy komunikat w formacie JSON powinien zostać przekształcony do tego formatu.

    • Jeśli metodą przekształcania jest Podstawowe przekształcenie obiektu JSON, wtedy, jeżeli odpowiedź JSON nie może zostać przekształcona bezpośrednio do postaci elementów odpowiedzi XML w obiekcie biznesowym komunikatu wychodzącego, należy zdefiniować schemat odpowiedzi (obszar danych), który będzie reprezentował wyniki na potrzeby podstawowego przekształcenia obiektu JSON. Należy także zdefiniować transformację XSL, która może przekształcić odpowiedź z przekształconego kodu XML na format XML oczekiwany przez obiekt biznesowy.

    • Jeśli metodą konwersji jest Konwersja obiektu JSON bez elementu głównego, przyjmuje się, że dokument odpowiedzi nie ma elementu głównego. Element grupy mapowany na pole odpowiedzi XML jest dodawany przez proces konwersji, co powoduje utworzenie właściwie sformułowanego dokumentu odpowiedzi XML.

    • Jeśli metoda przekształcania została zdefiniowana jako Standardowe przekształcenie API lub Transformacja XSL, wtedy do przekształcenia obiektu JSON do formatu XML zostanie użyty standardowy interfejs API. Jeśli jest to wymagane, można zdefiniować arkusz XSL, aby przekształcić odpowiedź do formatu odpowiedzi XML.

  • Jeśli obiekt biznesowy komunikatu wychodzącego zawiera definicję elementu "wstępnego" umożliwiającego pobranie odpowiedzi, wtedy schemat odpowiedzi i arkusz XSL nie są wymagane. W takim przypadku system wykona przekształcenie obiektu JSON do formatu XML przy użyciu metody Standardowe przekształcenie API (niezależnie od zdefiniowanej metody przekształcania), a rezultat zostanie ujęty w postaci odpowiedzi XML.

• W przypadku obiektów wysyłających HTTP, w tym obiektów wysyłających JSON, system zapewnia następującą obsługę wysyłania komunikatów zabezpieczonych za pomocą uwierzytelniania OAuth:

  • Korzystanie z narzędzia Oracle Web Services Manager (OWSM). System udostępnia wstępnie skonfigurowany zbiór zasad uwierzytelniania OAuth (F1-OAUTH) przy użyciu specjalnej rozszerzanej listy wartości. Wartości tego zbioru zasad definiują określone repozytorium kluczy CSF, które powinno być używane we wdrożeniu przy pobieraniu kluczy CSF. Ponadto dostępna jest wartość zastąpienia zdefiniowana dla tokenu identyfikatora URI tokenu: @F1_​OAUTH2_​URI@. Dla tego wdrożenia należy skonfigurować odpowiedni identyfikator URI zgodnie z opisem w sekcji Zastępowanie identyfikatora URI. Domyślnie system nie obsługuje definiowania dodatkowych zbiorów zasad. Jeśli we wdrożeniu użytkownika wymagany jest inny zbiór zasad, należy skontaktować się z działem pomocy technicznej.

  • W konfiguracji obiektu wysyłającego komunikat dla interfejsu API REST można podać ustawienia powiązane z OAuth.

Należy zdefiniować obiekt wysyłający komunikat skonfigurowany dla każdej odpowiedniej metody dystrybucji. Typ wywołania powinien zostać skonfigurowany jako Czas rzeczywisty. W przypadku dystrybucji za pomocą protokołu HTTP należy użyć klasy obiektu wysyłającego HTTP RTHTTPSNDR. W przypadku dystrybucji przy użyciu protokołu HTTP z automatycznie zastosowanym formatem SOAP należy użyć SOAPSNDR - klasy obiektu wysyłającego SOAP protokołu HTTP. W przypadku dystrybucji za pomocą protokołu HTTP z użyciem formatu JSON należy użyć klasy obiektu wysyłającego JSON RTJSONSNDR. W przypadku dystrybucji przy pomocy usługi JMS należy użyć klasy obiektu wysyłającego kolejki JMS RTJMSQSNDR lub klasy obiektu wysyłającego tematu JMS RTJMSTSNDR i skonfigurować połączenie, kolejkę lub temat JMS. Aby skonfigurować wartości wymagane do nawiązania połączenia z odpowiednim systemem docelowym, należy użyć kontekstu obiektu wysyłającego.

Należy skonfigurować zbiór kombinacji "system zewnętrzny/typ komunikatu wychodzącego". Metoda przetwarzania zdefiniowana dla kombinacji "system zewnętrzny/typ komunikatu wychodzącego" musi być ustawiona na wartość Czas rzeczywisty.