Sprawdzanie cennika - główne
W celu wprowadzenia parametrów wymaganych do sprawdzenia cennika, należy wybrać opcje .
Opis strony
Łatwy sposób korzystania ze sprawdzania taryfy i cennika. Najłatwiejszy sposób na wypełnienie powyższych parametrów to wybranie istniejącej sekcji faktury na karcie Sekcja faktury - Wiersze obliczeń, a następnie użycie menu kontekstowego planu taryfy i cennika w celu przejścia do tej transakcji. Po wykonaniu tych czynności system wypełni powyższe pola wartościami z segmentu faktury. Po wypełnieniu tych pól można nadpisać wartości domyślne, aby sprawdzić różne przypadki.
Należy wskazać główny plan cennika, który ma zostać przetestowany. Wersje, które zostaną użyte, to wersje obowiązujące w okresie wskazywanym przez datę początkową i końcową. Użyte zostaną jedynie wersje sprawdzone i zakończone .
Uwaga dotycząca ustawień domyślnych. Jeśli Plan cennika jest pusty i zostanie wprowadzony ID umowy, dla bieżącego cennika na umowie zostaną ustawione wartości domyślne.
Ponieważ używanie ID umowy nie jest wymagane do sprawdzenia cennika, w celu sprawdzenia taryfy zalecane jest znalezienie umowy przedstawicielskiej. Dlaczego? Wpływ na obciążenia w cenniku mogą mieć wartości umowy. Rozważmy na przykład następujące typy składników, które korzystają z wartości określonych na umowie.
- Składniki cennika ze współczynnikami fakturowymi, które są zależne od obecności warunków specjalnych umowy. W rzeczywistości, jeśli współczynnik fakturowy wymaga warunku specjalnego umowy, a ID umowy nie zostanie określony, proces sprawdzania cennika założy, że warunek jest właściwy.
- Składniki cennika ze współczynnikami fakturowymi, które podlegają zwolnieniom podatkowym.
- Składniki cennika ze współczynnikami fakturowymi, które zawierają ceny specyficzne dla klienta.
- Składniki taryfy i cennika z regułami dotyczącymi ilości, które używają charakterystyk na umowie, konta lub charakterystyki posiadłości na umowie.
- Składniki cennika z regułami dotyczącymi ilości, które korzystają ze zużycia zakontraktowanego.
Innymi słowy, jeśli ID umowy nie zostanie określony, użytkownik nie będzie mógł sprawdzić cenników z powyższymi charakterystykami.
Aby przetestować cennik rzeczywistym zużyciem dla danego segmentu faktury, należy wprowadzić ID segmentu faktury. Takie działanie jest użyteczne, gdy konieczne jest porównanie rzeczywistych wyników segmentu faktury z wynikami tego samego zużycia z innego planu cennika. Jeśli zostanie wskazany ID segmentu faktury, ID umowy sprawdzania taryfy zostanie wypełniony ID umowy segmentu faktury (i ID umowy będzie chroniony).
Nadpisywanie zużycia. Jeśli zostanie wprowadzony ID segmentu faktury, zużycie segmentu przyjmie wartości domyślne w poniższej tablicy zużycia. Zużycie można nadpisać w celu sprawdzenia różnych przypadków.
Należy wskazać Klasę przychodów. Ta czynność jest wymagana w celu zastosowania właściwego kodu dekretacji KG w składnikach cennika, w których konto KG bazuje na klasie przychodów klienta.
Należy wprowadzić testowaną datę początkowa i datę końcową. Jeśli ID segmentu faktury zostanie wprowadzony, daty rozpoczęcia i zakończenia są pobierane z okresu segmentu faktury, ale mogą zostać zastąpione.
Okres zużycia. Informacje na temat sposobu obliczania okresu zużycia przed zastosowaniem cennika można znaleźć w sekcji Określanie okresu zużycia dla usługi opomiarowanej.
Należy wskazać datę księgowania. Jeśli zostanie wprowadzony ID segmentu faktury, zostanie użyta data księgowania z segmentu faktury, ale może zostać zastąpiona.
W zbiorze ilości należy wprowadzić ilości do testowania. Dla każdej kombinacji Jednostki miary/Strefy pomiarowej/Identyfikatora ilości należy wprowadzić ilość wg rejestru.
Uwaga dotycząca ustawień domyślnych. Jeśli zostanie wskazany segment faktury, siatka ilości zostanie wypełniona danymi ze zbioru zapisu stanu odczytu licznika dla segmentu faktury. Obejmuje to ilość dotyczącą jednostki miary/strefy pomiarowej/identyfikatora ilości oraz punkty poboru powiązane z tymi ilościami.
Należy wprowadzić ID punktu poboru, jeśli w cenniku używane są reguły rejestru, które wymagają wartości charakterystyki z punktu poboru lub posiadłości. Na przykład reguła rejestru, która przekształca m3 na jednostki ilości ciepła używa współczynnika fakturowego w celu zapisania współczynnika przekształcenia. Ten współczynnik fakturowy mógł zostać skonfigurowany w celu użycia charakterystyk w punkcie poboru/posiadłości (np. współczynnik przekształcenia może różnić się ze względu na lokalizację zapisu powiązaną z punktem poboru).
Nadpisywanie punktów poboru. Jeśli zostanie określony ID umowy, użytkownik będzie mógł wskazać punktu poboru, który nie jest połączony z umową (aby przeprowadzić doświadczenie z wpływem różnych charakterystyk punktu poboru na cennik).
Zbiory Typów charakterystyki oraz Wartości charakterystyki służą do stosowania właściwych wartości współczynników fakturowych. Jeśli te wartości zostaną wprowadzone, zostaną użyte w celu zastosowania właściwych współczynników fakturowych (nawet, jeśli określono umowę, z której można pobrać charakterystyki). Jeśli te wartości są puste ORAZ brak ID umowy, wówczas w aplikacji cennika zostanie wyświetlony błąd wskazujący wymagane wartości.
Należy wskazać Język faktury, który będzie używane w opisach wiersza obliczeń wynikowych faktur.
Po wprowadzeniu wszystkich danych, należy kliknąć przycisk Sprawdzanie cennika. Spowoduje to zastosowanie cennika we wcześniej wprowadzonych parametrach. Jeśli system poprawnie zweryfikuje dane, nastąpi przejście do strony Wiersze obliczeń, na której zostaną wyświetlone szczegóły dotyczące wynikowych obliczeń.