Metodologia tworzenia składników taryfy i cennika

Projektowanie składników cennika to proces iteracyjny. Z czasem można nabyć umiejętności, które pozwolą na intuicyjne unikanie części iteracji. Jednak na początek zalecane jest przeprowadzenie następujących kroków w celu zaprojektowania składników cennika:

  • Należy uzyskać kopię istniejących faktur, w których zastosowany jest ten cennik. Jeśli cennik jest nowy, należy zapisać te informacje DOKŁADNIE tak jak mają wyglądać na wydrukowanych fakturach klienta. Jeśli cennik zawiera opcjonalne obciążenia (np. rabaty pracownicze lub obciążenia, które mają zastosowanie jedynie wtedy, gdy klient zużyje duże ilości usługi), należy upewnić się, że przykłady obejmą każdy możliwy scenariusz.
  • Następnie należy spojrzeć na wiersze faktury i wywnioskować, które zmienne powodują, że obciążenia każdego wiersza są obliczane w dany sposób. Weźmy pod uwagę następujące przykłady:
  • "Miesięczna opłata za usługę: 50,00 zł". Jest to proste obciążenie za usługę, które jest wyświetlane niezależnie od ilości zużytej przez klienta. Ten wiersz nie zawiera żadnych zmiennych, które mają wpływ na jego kwotę. Kwota jest wielkością stałą: 50,00 zł.
  • "1250 kWh za 0,07892 zł". To obciążenie opiera się na ilości zużytej przez klienta. Zmienne ujęte w tym obliczeniu to ilość kilowatogodzin (kWh) i cena za kWh.
  • "1000 lamp rtęciowych 20klm - 20,00 zł każda". Zmienne ujęte w tym obliczeniu to ilość urządzeń (nazywanych również "urządzeniem bezodczytowym") użytych przez klienta oraz cena za urządzenie.
  • "Minimalne miesięczne obciążenie: 100,00 zł". Jest to obciążenie wyświetlane jedynie wtedy, gdy suma poprzedzających wierszy jest mniejsza niż 100,00 zł. Zmienne ujęte w tym wierszu są nieco zawiłe, ponieważ muszą zostać obliczone w czasie fakturowania przez zsumowanie kilku innych wierszy i porównanie ich z minimalną kwotą obciążenia. Oznacza to, że zmienne stanowią sumę poprzednich wierszy i minimalnej kwoty obciążenia.
  • "1,25% dodatkowe obciążenie powiatowe". To obciążenie jest zbliżone do obciążenia minimalnego, tzn. jest obliczane przez dodanie co najmniej jednego z poprzedzających wierszy i zastosowanie procentu do sumy. Oznacza to, że zmienne stanowią sumę poprzedzających wierszy plus procent podatku.
  • Po określeniu wszystkich możliwych wierszy faktury można rozpocząć projektowanie składników cennika. Zazwyczaj tworzony jest jeden składnik cennika dla każdego wiersza, który może wystąpić na fakturze klienta. Podczas tworzenia składnika cennika należy przydzielić go do jednej z następujących kategorii:

    Stała opłata

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia i opłaty za usługi, które nie są oparte na ilości usługi zużytej przez klienta. Miesięczne obciążenie za usługę widoczne powyżej zostanie pobrane za pomocą tego typu składnika cennika.

    Ilość usługi

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia w oparciu o pewien typ zużycia. Obciążenie za kWh widoczne powyżej zostanie pobrane za pomocą tego typu składnika cennika.

    Często kwota za zużycie jest obliczana przy pomocy rejestrów licznika, czasami za pomocą reguł dotyczących ilości połączonych z cennikiem, a czasami jest pobierana na podstawie typu urządzenia bezodczytowego (np. dla słupa oświetleniowego). Bez względu na sposób obliczania kwoty za zużycie, obciążenie jest pobierane przy użyciu konkretnego typu składnika cennika.

    Użytecznym może okazać się rozróżnienie składników cennika na dwie kategorie - stopniowe i niestopniowe. Stopniowe obciążenia to obciążenia, które zawierają różne ceny za różne zakresy zużycia (np. cena za pierwsze 50 jednostek ilości ciepła to 0.43 zł, każda jednostka powyżej 50 kosztuje 0.71 zł). Zaleca się użycie takiego rozwiązania, ponieważ a) na fakturze klienta często wyświetlana jest suma pośrednia stopni, b) stopnie z definicji oznaczają, że istnieje kilka składników cennika zależnych względem siebie i c) często obejmują one złożone obliczenia w celu zdefiniowania ograniczeń stopni.

    Typ urządzenia bezodczytowego

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia na podstawie liczby i typu urządzeń bezodczytowych używanych przez klienta. System śledzi urządzenia w punktach poboru objętych umową klienta. Obciążenie za słup oświetleniowy widoczne powyżej zostanie pobrane za pomocą typu składnika cennika.

    Zastosuj do

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia w oparciu kwotę obliczoną z innych wierszy faktury. Dodatkowe obciążenie powiatowe widoczne powyżej zostanie pobrane za pomocą tego typu składnika cennika.

    Podsumowanie

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia "sumy pośredniej" na fakturze. Cel jej istnienia jest czysto estetyczny.

    Obciążenie minimalne

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia tylko wtedy, gdy suma poprzednio obliczonych wierszy jest mniejsza niż minimalna kwota obciążenia. Minimalne miesięczne obciążenie widoczne powyżej zostanie pobrane za pomocą tego typu składnika cennika.

    Należy zauważyć, że porównywane wartości mają wartości ujemne, a porównanie NIE jest wykonywane na wartościach bezwzględnych, ale na wartościach rzeczywistych. Wyobraźmy sobie na przykład minimalny rabat o wartości -2,00 zł oraz rabat -1,00 zł obliczony dla poprzednich składników taryfy i cennika. Użytkownik chce, aby składnik cennika utworzył wiersz faktury o wartości -1.00 zł w celu zastosowania kolejnego rabatu. Składnik cennika minimalnego obciążenia nie zadziała w tym przypadku, ponieważ wartość -1 jest większa niż -2. W tym scenariuszu należałoby użyć składnika cennika maksymalnego obciążenia.

    Obciążenie maksymalne

    Ten typ składnika cennika służy do tworzenia wierszy faktury, które pobierają obciążenia tylko wtedy, gdy suma poprzednio obliczonych wierszy jest większa niż maksymalna kwota obciążenia.

    Należy zauważyć, że porównywane wartości mają wartości ujemne, a porównanie NIE jest wykonywane na wartościach bezwzględnych, ale na wartościach rzeczywistych. Wyobraźmy sobie na przykład maksymalny rabat o wartości -2,00 zł oraz rabat -3,00 zł obliczony dla poprzednich składników cennika. Użytkownik chce, aby składnik cennika utworzył wiersz faktury o wartości 1.00 zł w celu zmniejszenia rabatu. Składnik cennika maksymalnego obciążenia nie zadziała w tym przypadku, ponieważ wartość -3 jest mniejsza niż -2. W tym scenariuszu należałoby użyć składnika cennika minimalnego obciążenia.

    Uwaga: Tego typu składniki cennika są rzadkie. Można je zaobserwować tylko na wolnych rynkach, w których klienci zgodzili się płacić ceny rynkowe, ale żądają maksymalnej objętości w okresie fakturowania, za który płacą.

    Dokładne obciążenie

    Ten typ składnika cennika służy do wymuszenia, aby na fakturze dodać do danej kwoty (bez względu na ilość z poprzednich składników cennika na jakiej bazuje faktura).

    Uwaga: Tego typu składniki cennika są rzadkie. Można je zaobserwować tylko na wolnych rynkach w okresie przejścia między cennikami regulowanymi a cennikami nieregulowanymi. W tej sytuacji na fakturze należy przedstawić obciążenia, jakie wystąpią, dane nieregulowane środowisko, ale następnie należy dostosować fakturę z powrotem do kwoty zgodnej z cennikiem regulowanym. To obciążenie w Kalifornii jest nazywane konkurencyjnym obciążeniem przejściowym (Competition Transition Charge, CTC).

    Algorytm obliczania

    Ten typ składnika cennika umożliwia utworzenie wierszy obliczania faktury na podstawie logiki dostarczonego algorytmu. Tego składnika cennika należy użyć, gdy żadna z pozostałych funkcji składnika nie dostarcza żądanej logiki.

    Kalkulacja cen interwału

    Ten typ składnika cennika służy do zastosowania cen interwału do ilości interwału. Więcej informacji zawiera sekcja Zastosowanie cennika na potrzeby kalkulacji cen interwału .

    Kalkulacja cen czasu poboru

    W niektórych sytuacjach strona po powrocie może wyglądać inaczej niż strona, którą użytkownik opuścił. Więcej informacji zawiera sekcja Odwzorowanie i kalkulacja cen wg czasu poboru .

    • Dla każdego składnika cennika należy określić, czy klient musi spełnić pewne kryteria gotowości przed zastosowaniem składnika. Przykładowo istnieje składnik cennika, który oblicza rabat pracownika. Ten składnik może zawierać kryteria gotowości, które wymagają ta osoba przed zastosowaniem składnika miała daną wartość charakterystyki. Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Ogólne wiadomości o gotowości składników cennika.
    • Dla każdego typu składnika cennika (poza podsumowaniem) należy określić sposób definiowania jego jednostkowego cennika/procentu/stałej kwoty. Istnieją cztery możliwości:
    • Należy bezpośrednio określić wartość w składniku cennika.
    • Należy skonfigurować składnik cennika tak, aby używana była wartość zdefiniowana we współczynniku fakturowym.
    • Należy skonfigurować składnik cennika tak, aby używana była wartość obliczona przez składnik "Tylko do obliczeń".
    • Należy skonfigurować składnik cennika tak, aby został wywołany algorytm. Algorytm ten zwróci wartość.

      Poniższe tabele zawierają wskazówki względem użytej metody:

    Należy określić wartość w składniku cennika

    W składniku cennika należy określić wartość, jeśli wartość jest dla niej specyficzna i została zastosowana niezależnie dla wszystkich klientów. Przykładowo, jeśli w cenniku jest zawarty warunek, który nakazuje obciążyć każdy kWh ceną 0,05674 zł, należy bezpośrednio określić 0,05674 w taryfie.

    Należy użyć współczynnika fakturowego w celu zdefiniowania wartości

    W poniższych akapitach opisano, kiedy należy użyć współczynnika fakturowego do definiowania jednostkowego cennika/procentu/stałej kwoty.

    W wielu cennikach występuje takie samo obciążenie. Jeśli na przykład istnieją trzy cenniki i wszystkie zawierają to samo obciążenie za usługę, bardziej racjonalne będzie użycie współczynnika fakturowego w celu pobrania obciążenia niż określanie tej samej wartości w trzech składnikach cennika.

    Kwota zależy od niektórych fizycznych charakterystyk sprzętu klienta. Na przykład, jeśli cena różni się w zależności od tego, czy klient posiada transformator, do jej określenia zostanie użyty współczynnik fakturowy.

    Kwota jest dyktowana przez niektóre organizacje zewnętrzne i dlatego może ulec zmianie niezależnie od cennika. Na przykład stawki podatkowe i opłaty za użycie są ustanawiane przez władze regulujące kwestie podatkowe i mogą zostać zmienione w dowolnym czasie (a użytkownik nie zamierza zmieniać taryfy ze względu na zmiany tych obciążeń).

    Kwota różni się w zależności od miejsca, GDZIE zamieszkuje klient. W przypadku cennika, w którym cena za metr sześcienny różni się w zależności od miejsca zamieszkania, należy użyć współczynnika fakturowego w celu pobrania tego typu obciążenia.

    Cena różni się w zależności od klienta. Na przykład dla dużych klientów korzystających z usług gazowych może istnieć cennik, w którym cena za jednostkę ilości ciepła jest różna dla każdego klienta. W tej sytuacji do określenia ceny należy użyć współczynnika fakturowego.

    Należy użyć składnika cennika "Tylko do obliczeń

    To zagadnienie nie łatwo wytłumaczyć i jest ono używane stosunkowo rzadko, ale jest bardzo pomocne umożliwia obsłużyć niektóre skomplikowane algorytmy. Działa w następujący sposób - należy obliczyć cenę/procent/obciążenie stałe dla innego składnika cennika (oznaczonego jako "Tylko do obliczeń", tak aby nie miał wpływu na kwotę faktury), a następnie odwołać się do niego w "rzeczywistym" składniku. Przykład ilustrujący sytuacje, w których takie rozwiązanie jest użyteczne, zawiera sekcja Naliczona opłata minimalna.

    Należy wywołać algorytm

    To zagadnienie nie łatwo wytłumaczyć i jest ono używane stosunkowo rzadko, ale jest bardzo pomocne umożliwia obsłużyć niektóre skomplikowane przypadki. Działa w następujący sposób - należy wywołać algorytm, który obliczy cenę/procent/obciążenie.

    Jednym z przykładów, który wymaga użycia algorytmu jest sytuacja, w której cena różni się ze względu na kwotę łączną zużycia. Na przykład, jeśli klient użyje mniej niż 10 m3 usługi, cena będzie wynosiła 1,50 zł, natomiast w przypadku zużycia powyżej 10 m3, cena będzie wynosiła 2,00 zł.

    Przykład takiego algorytmu jest dostarczony z pakietem podstawowym. Jeśli cenniki użytkownika wymagają dodatkowych algorytmów, należy je utworzyć. Więcej informacji na temat tego typu algorytmów zawiera sekcja "Sposób konfigurowania składników cennika ilości usługi" w obszarze Składnik cennika - najważniejsze informacje.

    Należy zwrócić uwagę, że scenariusz ten może być również wykorzystany bez wywoływania algorytmu przez skonfigurowanie dwóch składników cennika, które mają reguły podlegania wskazujące odpowiednio na ich wymagane poziomy wykorzystania. Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Ogólne wiadomości o gotowości składników cennika.

  • Po przydzieleniu kategorii dla wierszy faktury do różnych typów i uzyskaniu informacji o sposobie definiowania ceny należy określić sposób, w jaki sposób w księdze głównej odzwierciedlane są obciążenia każdego wiersza. Aby uzyskać informacje o dokładnych kontach przychodów, kosztów i zobowiązań, na które będą miały wpływ te obciążenia, należy współpracować z działem księgowym.
  • W końcu należy przeczytać warunki cennika (sformułowanie prawne) i upewnić się, że nic nie zostało pominięte. Może to objąć konieczność skonsultowania niejasnych warunków z działem prawnym.

Od tego momentu użytkownik może rozpocząć wprowadzanie składników cennika.

Uwaga:

Przykłady. Przykładowe składniki cennika zawiera sekcja Przykłady cenników.