Konfigurowanie zleceń dla procesora rozpoznawania

Za pomocą procesora rozpoznawania można w procedurze automatycznie rozpoznawać kody kreskowe, separacje dokumentów oraz indeksować dokumenty będące obrazami.

Przetwarzanie rozpoznające oraz konfigurowanie zleceń rozpoznawania i zarządzanie nimi są omówione w poniższych tematach:

Przetwarzanie rozpoznające — informacje podstawowe

Procesor rozpoznawania został zaprojektowany do obsługi różnorodnych scenariuszy i konfiguracji dokumentów. Typowy scenariusz przetwarzania rozpoznającego:

  1. Zlecenie rozpoznawania jest uruchamiane jako etap przetwarzania końcowego, który następuje, gdy użytkownicy klienta zeskanują i zwolnią duże partie dokumentów.

  2. Zlecenie rozpoznawania wykrywa kody kreskowe i/lub kody partii na każdej stronie w partii.

  3. Procesor rozpoznawania, bazując na wybranej dla zlecenia metodzie organizacji dokumentów, separuje strony w partii, tworząc z nich osobne dokumenty.

  4. Zlecenie rozpoznawania indeksuje dokumenty, stosując — do pól metadanych dokumentu — wartości kodów kreskowych, wartości domyślne lub inne.

  5. Po ukończonymi przetwarzaniu rozpoznającym partia jest zwalniana do procesora zatwierdzania.

Proces rozpoznawania bazuje na następujących metodach i ustawieniach:

Metody organizacji dokumentów

Procesor rozpoznawania (aby móc organizować dokumenty) wymaga, żeby partia zawierała dokument w formacie obrazu, przy czym może się on składać z wielu dokumentów. Podczas przetwarzania procesor rozpoznawania organizuje partię w dokumenty logiczne, zgodnie z wybraną metodą organizacji dokumentów. Na przykład można określić, że dokumenty zawierają stałą liczbę stron lub są rozdzielane stroną separującą.

Zlecenie rozpoznawania można skonfigurować tak, aby metoda organizacji dokumentów była pomijana dla partii, w których dokumenty są już podzielone i wymagają jedynie rozpoznania kodu kreskowego. Metodę organizacji dokumentów określa się na stronie "Organizacja dokumentów" zlecenia rozpoznawania. Można wybrać jedną z następujących metod:

Inne ważne ustawienia zleceń dla procesora rozpoznawania

Oprócz ustawień opisanych pod hasłem Metody organizacji dokumentów istnieją inne kluczowe, wzajemnie powiązane ustawienia zlecenia rozpoznawania, umożliwiające procesorowi rozpoznawania automatyczne rozpoznawanie kodów kreskowych, separowanie dokumentów i indeksowanie. Są to:

Ustawienia wykrywania i rozpoznawania kodów kreskowych oraz kodów partii

Tworząc zlecenie rozpoznawania, można określić, w jaki sposób procesor rozpoznawania ma wykrywać i rozpoznawać kody kreskowe:

  • Na stronie "Rozpoznawanie kodu kreskowego" domyślnie jest wybrany Dekoder uniwersalny. Należy określić, jakie kody kreskowe mają być wykrywane, a także inne ustawienia dotyczące kodów kreskowych oraz wykrywania kodów partii. Następnie procesor rozpoznawania przeszukuje wszystkie kody kreskowe, wykrywając kody kreskowe ustawione w zleceniu jako wykrywane. Na tej stronie są dostępne następujące opcje:

    Tabela 12-1 Opcje dekodera uniwersalnego

    Opcja Opis

    Symboliki 1-D

    Należy wybrać z listy te symboliki kodów kreskowych 1-D, które mają być szukane przez procesor rozpoznawania.

    Można wybrać następujące symboliki 1-D:

    • Kod 128

    • Kod 39

    Symboliki 2-D

    Należy wybrać te symboliki kodów kreskowych 2-D, które mają być szukane przez procesor rozpoznawania.

    Można wybrać następujące symboliki 2-D:

    • PDF417

    • Kod QR

    Maksymalna liczba kodów kreskowych na obraz

    Należy określić maksymalną liczbę kodów kreskowych w obrazie: od 0 do 10. Dekoder, gdy wykryje lub przekroczy wartość określoną w tym ustawieniu, przestanie przetwarzać obraz. Ustawienie to pomaga zoptymalizować wydajność systemu.

    Domyślnie opcja ta jest ustawiona na 1.

    Minimalna wysokość kodu kreskowego

    Należy określić wysokość najniższego kodu kreskowego, który może występować w obrazie, zawierającą się w przedziale od 0,2 cala do 3 cali.

    Domyślnie opcja ta jest ustawiona na 0,5 cala.

    Ustawienie to ma zastosowanie tylko do symboliki kodów kreskowych 1-D.

    Ustawienie to pomaga rozpoznawać diagonalne kody kreskowe.

    Jednostka miary

    Należy wybrać z listy rozwijanej jednostkę miary dla ustawień Minimalna wysokość kodu kreskowego i Maksymalna szerokość kodu kreskowego. Dostępne są opcje cal i cm. Dokładność do 3 miejsc po przecinku.

    Maksymalna szerokość kodu kreskowego

    Należy określić maksymalną szerokość najszerszego kodu kreskowego, który może występować w obrazie, zawierającą się w przedziale od Minimalna wysokość kodu kreskowego do 10 cali.

    Domyślnie opcja ta jest ustawiona na 2 cale.

    Ustawienie to ma zastosowanie tylko do symboliki kodów kreskowych 1-D.

    Ustawienie to pomaga rozpoznawać diagonalne kody kreskowe.

    Minimalna liczba znaków kodu kreskowego

    Należy określić minimalną liczbę znaków kodu kreskowego, kwalifikującą go do przetwarzania, zawierającą się w przedziale od 1 do 1000.

    Domyślnie opcja ta jest ustawiona na 1.

    Interpretuj wartość kodu kreskowego jako kod wstawkowy

    Ustawienie to służy do odwzorowania wartości kodu kreskowego na typ kodu partii.

    Jeśli zostanie rozpoznana określona wartość kodu kreskowego, można ją interpretować nie jako wartość kodu kreskowego, lecz typ kodu partii.

    Należy określić alfanumeryczną wartość kodu kreskowego, podając ją w polach Wartość kodu kreskowego sąsiadujących z poszczególnymi typami kodu partii wyszczególnionymi w obszarze Kod partii:

    • I

    • II

    • III

    • IV

    • VI

    • T

    Tylko pierwsze uzgodnienie na stronie zostanie przekształcone w kod partii. Pozostałe kody kreskowe nie zostaną przekształcone w kody partii, nawet jeśli ich wartości będą zgodne z określonymi w odwzorowaniu.

    Podczas porównywania wartości kodów kreskowych jest uwzględniana wielkość liter.

    Uwaga:

    Zachęcamy osoby obeznane z symboliką kodów kresowych do jej stosowania. Symbolika poprawia wydajność i zmniejsza ryzyko wykrycia nieznanych kodów kreskowych, mogących zakłócać przetwarzanie.

  • Na stronie "Definicja kodu kreskowego" można określić jedną lub więcej definicji kodu kreskowego, rozpoznających kod kreskowy na podstawie jego cech, takich jak długość wyrażona w znakach. Tworząc definicję kodu kreskowego, można wybierać spośród następujących reguł weryfikacji:

    • Długość

    • Maska

    • Wyrażenie regularne

    • Lista wyboru (kod kreskowy na stronie musi być zgodny z wartością zawartą na określonej liście wyboru)

    • Brak

    Kody kreskowe, spełniające warunek weryfikacji, są — w miarę ich rozpoznawania przez procesor rozpoznawania — przypisywane do definicji kodu kreskowego. W zleceniu można tych definicji używać na różne sposoby, na przykład podczas przypisywania metadanych i rozdzielania stron. Więcej informacji dotyczących zarządzania definicjami kodów kreskowych jest dostępnych pod hasłem Dodawanie lub edytowanie definicji kodu kreskowego.

Ustawienia separowania dokumentów

Podczas definiowania separacji dokumentów są dostępne różne opcje, w tym separatory oparte na kodzie kreskowym i/lub kodzie partii.

Opcje, określane na stronie "Przetwarzanie dokumentów" zależą od wybranej metody organizacji dokumentów (zob. Metody organizacji dokumentów).

  • Jeśli zostanie określone, że dokumenty zawierają stałą liczbę stron, trzeba podać liczbę stron przypadających na dokument. Gdy zlecenie osiągnie tę liczbę, zostanie zidentyfikowany nowy dokument i rozpocznie się na nowo odliczanie stron następnego dokumentu w partii. Nie są wymagane żadne separatory.

  • Jeśli zostanie określone, że dokumenty zawierają na każdej stronie tę samą wartość kodu kreskowego, trzeba podać definicję kodu kreskowego, używanego do separacji. Gdy zlecenie napotka tę definicję kodu kreskowego z inną wartością, zostanie utworzony nowy dokument. Nie są wymagane żadne separatory.

  • Jeśli zostanie określone, że dokumenty są organizowane na podstawie stron separujących (pojedynczych lub hierarchicznych), trzeba określić reguły separacji przy użyciu kodu kreskowego i/lub kodu partii.

  • Jeśli zostanie określone, że dokumenty nie są organizowane, nie zostaną zachowane żadne ich wcześniejsze separacje. W niektórych nietypowych konfiguracjach można opcjonalnie użyć separatorów.

Ustawienia obsługi załączników

Korzystając z opcji dostępnych na stronie "Przetwarzanie dokumentów", można określić, czy i w jaki sposób mają w tworzonych dokumentach być uwzględniane załączniki do dokumentów źródłowych. W polu Załączniki do dokumentu źródłowego są dostępne następujące opcje:

  • Uwzględniaj wszystkie załączniki w tworzonych dokumentach: opcja domyślna powodująca uwzględnianie, w tworzonych dokumentach, wszystkich załączników do dokumentu źródłowego.

  • Uwzględniaj załączniki o typach zgodnych z określonymi w profilu dokumentu: opcja powodująca uwzględnianie wszystkich załączników do dokumentu źródłowego, które są zgodne z typami załączników określonymi w profilu dokumentu.

  • Nie uwzględniaj załączników: opcja powodująca nieuwzględnianie, w tworzonych dokumentach, załączników do dokumentu źródłowego.

Uwaga:

Pole Załączniki do dokumentu źródłowego nie jest dostępne na stronie "Przetwarzanie dokumentów", jeśli na stronie "Organizacja dokumentów" została wybrana opcja Brak: nie dokonuj organizacji dokumentów.

Ustawienia klasyfikowania dokumentów

Procesor rozpoznawania, przetwarzając dokumenty, ustala, który profil dokumentu powinien zostać użyty do rozpoznania pól metadanych, dostępnych w celu indeksowania dokumentu. Na stronie "Profil dokumentu", określa się, w jaki sposób profil dokumentu ma być przypisywany do dokumentów, gdy są one przetwarzane przy użyciu zlecenia rozpoznawania. Zob. Określanie statycznego lub ustalanego dynamicznie profilu dokumentu. Wybrana metoda organizacji dokumentów ma wpływ na opcje przypisywania profilu dokumentu. Można wybrać przypisanie dokumentu:

  • Statyczne — wypełniając pole Domyślny profil dokumentu.

    Domyślny profil dokumentu jest używany w zleceniu rozpoznawania, gdy jest wybrane pole Nie ustalaj dynamicznie lub nie został znaleziony zgodny, ustalany dynamicznie profil dokumentu.

  • Ustalany dynamicznie w zależności od organizacji dokumentów — na podstawie kodu kreskowego lub strony separującej.

Ustawienia przypisywania wartości metadanych

Zlecenie rozpoznawania można skonfigurować do przypisywania wartości metadanych na stronie "Pola". Można także skonfigurować pola metadanych (z procedury) do automatycznego ich wypełniania następującymi wartościami: wartość kodu kreskowego, nazwa partii, wartość domyślna, data skanowania lub data indeksowania.

Ustawienia przetwarzania końcowego po przetworzeniu rozpoznającym

Za pomocą ustawień ze strony "Przetwarzanie końcowe" można określić, co ma się dziać po ukończeniu przetwarzania rozpoznającego.

  • Jeśli nie wystąpił żaden błąd systemu, określić kolejny procesor partii i — jeśli ma zastosowanie — które zlecenie ma zostać uruchomione. Na przykład jako następny etap można ustawić procesor zatwierdzania. Można także wybrać Brak, jeśli nie ma być wykonywana żadna czynność przetwarzania końcowego. (Jeśli zostanie wybrana opcja Brak, klient musi przetworzyć partię. Na przykład użytkownik klienta może sprawdzić partię pod względem jej dokładności i zwolnić ją do procesora zatwierdzania.) Gdy przetwarzanie rozpoznające zakończy się pomyślnie, można także wysłać powiadomienie e-mailowe oraz zmienić nazwę, status i priorytet partii.

  • Jeśli wystąpił błąd systemu, określić kolejny procesor partii i — jeśli ma zastosowanie — które zlecenie ma zostać uruchomione. Można wybrać opcję Brak, przy której partie są zwalniane do użytkowników klienta w celu poindeksowania. Gdy podczas przetwarzania rozpoznającego wystąpią błędy systemu, można także wysłać powiadomienie e-mailowe oraz zmienić nazwę, status i priorytet partii w celu zaalarmowania odpowiednich osób.

Konfigurowanie ogólnych ustawień zlecenia dla procesora rozpoznawania

Poniżej przedstawiono typowe zadania, które można wykonywać w trakcie pracy ze zleceniami dla procesora rozpoznawania. (Więcej informacji o konfigurowaniu określonych typów zleceń rozpoznawania jest dostępnych pod hasłem Konfigurowanie zleceń na podstawie organizacji dokumentów.)

Dodawanie lub edytowanie zlecenia rozpoznawania

Aby dodać lub edytować zlecenie rozpoznawania, należy:
  1. Z okienka "Procedury" (po lewej stronie) wybrać procedurę.

    Po prawej stronie zostaną wyświetlone strony konfiguracyjne wybranej procedury.

  2. Otworzyć kartę Przetwarzanie.

  3. Aby utworzyć zlecenie, kliknąć w tabeli Zlecenia dla procesora rozpoznawania na ikonie Dodaj zlecenie rozpoznawania. Można edytować zlecenie, wybierając jej i klikając na ikonie Edytuj zlecenie rozpoznawania.

    Zlecenie rozpoznawania można także skopiować; należy je wybrać, kliknąć na ikonie Kopiuj zlecenie rozpoznawania, po czym — gdy wyświetli się monit — wprowadzić nową nazwę. Skopiowanie zlecenia pozwala na szybkie zduplikowanie zlecenia, a następnie jego modyfikację.

  4. Na stronie "Ustawienia ogólne" wprowadzić nazwę zlecenia.

  5. Na stronie "Rozpoznawanie kodu kreskowego" określić — dla zlecenia rozpoznawania — ustawienia rozpoznawania wykrywanych kodów kreskowych i typów (symbolik) kodu kreskowego.

    Symbolika kodu kreskowego poprawia wydajność i zmniejsza ryzyko wykrycia nieznanych kodów kreskowych, mogących zakłócać przetwarzanie.

  6. Na stronie "Definicja kodu kreskowego" dodać definicje kodu kresowego.

    Informacje ogólne są dostępne pod hasłem Ustawienia wykrywania i rozpoznawania kodów kreskowych oraz kodów partii. Czynności, które należy wykonać, są opisane pod hasłem Dodawanie lub edytowanie definicji kodu kreskowego.

  7. Na stronie "Organizacja dokumentów" określić, w jaki sposób są składane dokumenty w partiach.

    Zob. Metody organizacji dokumentów.

  8. Na stronie "Profil dokumentu" określić profil dokumentu lub skonfigurować profil, tak aby był ustalany dynamicznie. Wyświetlane ustawienia są zgodne z wybraną metodą organizacji dokumentów. Trzeba wybrać domyślny profil dokumentu.

    Informacje ogólne są dostępne pod hasłem Ustawienia klasyfikowania dokumentów. Czynności, które należy wykonać, są opisane pod hasłem Określanie statycznego lub ustalanego dynamicznie profilu dokumentu.

  9. Na stronie "Przetwarzanie dokumentów" określić, w jaki sposób dokumenty mają być rozdzielane i przetwarzane. Dostępne ustawienia są zgodne z wybraną metodą organizacji dokumentów. Jeśli dokumenty mają być rozdzielane za pomocą pojedynczych lub hierarchicznych separatorów, trzeba określić reguły separacji przy użyciu kodu kreskowego i/lub kodu partii.

    Informacje ogólne są dostępne pod hasłem Ustawienia separowania dokumentów. Czynności, które należy wykonać, są opisane pod hasłem Konfigurowanie definicji strony separującej.

    Na tej stronie można także określić sposób dołączania załączników, jeśli na stronie "Organizacja dokumentów" została wybrana metoda organizacji dokumentów. Zob. Ustawienia obsługi załączników.

  10. Na stronie "Pola" (dla każdego dokumentu) ustawić kody kreskowe lub inne wartości do automatycznego wypełnienia pól metadanych.

  11. Na stronie "Przetwarzanie końcowe" określić, co ma się dziać po przetworzeniu rozpoznającym.

    Zob. Konfigurowanie przetwarzania końcowego i monitorowania zlecenia konwersji do formatu TIFF

  12. Na stronie "Podsumowanie" sprawdzić ustawienia, po czym nacisnąć przycisk Prześlij.

  13. Skonfigurować sposób przepływu partii do zlecenia dla procesora rozpoznawania.

  14. Przetestować zlecenie dla procesora rozpoznawania.

Dezaktywowanie lub usuwanie zlecenia rozpoznawania

Usunięte zlecenie rozpoznawania staje się niedostępne dla partii, w których zostało ono ustawione jako etap przetwarzania końcowego. Przed usunięciem zlecenia rozpoznawania warto je ustawić offline, aby móc rozwiązać nieoczekiwane problemy. Zlecenia rozpoznawania, ustawione online, są uruchamiane, jeśli zostały wybrane w profilu klienta lub na stronie "Przetwarzanie końcowe" zlecenia dla procesora. Można tymczasowo wstrzymać uruchamianie zlecenia (przełączając je do trybu offline) lub włączyć uruchamianie zdezaktywowanego zlecenia.

Aby dezaktywować lub usunąć zlecenie rozpoznawania, należy:
  1. Z okienka "Procedury" (po lewej stronie) wybrać procedurę.
    Po prawej stronie zostaną wyświetlone strony konfiguracyjne wybranej procedury.
  2. Otworzyć kartę Przetwarzanie.
  3. W tabeli Zlecenia dla procesora rozpoznawania wybrać zlecenie, które ma zostać najpierw dezaktywowane, po czym kliknąć na ikonie dezaktywuj lub aktywuj zlecenie rozpoznawania.

    Zlecenie można także dezaktywować lub aktywować, czyszcząc na stronie "Ustawienia ogólne" pole wyboru Online lub zaznaczając to pole.

  4. W tabeli Zlecenia dla procesora rozpoznawania wybrać dezaktywowane zlecenie, po czym kliknąć na ikonie Usuń zlecenie rozpoznawania.
  5. Aby potwierdzić chęć usunięcia tego zlecenia rozpoznawania, nacisnąć — gdy pojawi się monit — przycisk Tak.

Konfigurowanie przetwarzania końcowego i monitorowania dla zlecenia dla procesora rozpoznawania

Opcje przetwarzania końcowego zlecenia rozpoznawania pozwalają na określenie, co się będzie działo po ukończeniu przetwarzania. Ustawienia konfigurowane dla tej procedury należy określić osobno dla udanych i nieudanych partii.

Aby skonfigurować ustawienia przetwarzania końcowego, należy:

  1. Dodać lub edytować zlecenie dla procesora rozpoznawania.
  2. Aby wyświetlić opcje dla pomyślnego przetwarzania (brak błędów systemu) i niepomyślnego przetwarzania (jeden lub większa liczba błędów systemu), przejść do strony "Przetwarzanie końcowe".
  3. W polach Procesor partii i Zlecenie dla procesora partii określić, które etapy przetwarzania (jeśli w ogóle) mają występować po ukończeniu przetwarzania rozpoznającego. Można wybrać jedną z następujących opcji: Brak, Procesor zatwierdzania, procesor rozpoznawania, Konwersje do TIFF, Konwersje do PDF, Procesor wyszukiwania zasobów lub Procesor transformacji XML. Jeśli wybrano procesor rozpoznawania lub konwersje do TIFF/PDF, określić zlecenie dla procesora.

    Na przykład można wysłać partie, dla których nie zgłoszono żadnych błędów systemowych, do procesora zatwierdzania. Dla partii z błędami systemu można określić status "Brak", a następnie zmienić status lub prefiks partii w celu ułatwienia dalszego przetwarzania w kliencie.

  4. W polu adresu e-mailowego podać opcjonalnie adres, na który mają być wysyłane — po pomyślnym lub nieudanym ukończeniu przetwarzania — powiadomienia. W trakcie konfigurowania i testowania zlecenia dla procesora rozpoznawania można ustawić bieżącego użytkownika jako odbiorcę powiadomień e-mailowych dotyczących błędów systemu. Następnie można później automatycznie alarmować administratora o błędach przetwarzania.
  5. W pozostałych polach określić, w jaki sposób mają być zmieniane przetworzone partie.

    • Zmiana nazwy partii poprzez dodanie prefiksu. Na przykład zmiana nazwy nieudanych partii, polegająca na dodaniu prefiksu ERR.

    • Zmiana statusu lub priorytetu partii. Na przykład można zmienić status partii z błędami zgłoszonymi przez system, a następnie utworzyć profil klienta z filtrami partii, ustawionymi dla tego statusu, tak aby umożliwić wykwalifikowanym użytkownikom ręczne edytowanie i uzupełnianie partii, w których wystąpiły błędy.

  6. Aby zapisać zlecenie, nacisnąć przycisk Prześlij.

Konfigurowanie przepływu partii do zlecenia dla procesora rozpoznawania

W celu uruchomienia zlecenia rozpoznawania trzeba skonfigurować przepływ partii do zlecenia przetwarzania. Osiąga się to przez określenie — w profilu klienta lub innym zleceniu dla innego procesora — zlecenia dla procesora rozpoznawania jako etapu przetwarzania końcowego.

Na przykład można utworzyć profil klienta używany do skanowania dokumentów do partii, a następnie zwalniania ich do przetwarzania rozpoznającego. Można także utworzyć dla procesora importu zlecenie, przy którym najpierw są importowane wiadomości e-mail i załączniki PDF, następnie są one przesyłane do procesora konwersji w celu przekonwertowania ich do formatu obrazu i na koniec są wysyłane do przetwarzania rozpoznającego.

Należy pamiętać, że — jeśli nie jest planowane pomijanie organizacji dokumentów — procesor rozpoznawania oczekuje, że w partiach będą zawarte pojedyncze dokumenty (w formacie obrazu), jak opisano pod hasłem Metody organizacji dokumentów.